Την έλεγαν Εγάνς... ίσως από το Γαλικό Errance που σημαίνει περιπλάνηση στα Ελληνικά... Γνωριστήκαμε στο Παράλιο Άστρος, στο λιμάνι, όπου κάναμε μπάνιο...
Εγάνς
Συζητήσαμε σαν μικρά παιδιά που ήμασταν, στα Αγγλικά, και τα βρήκαμε.... Δεν θυμάμαι πόσες φορές.. μάλλον μόνον μία... Μετά την έχασα... Δεν πήρα την διεύθυνσή της, ούτε αυτή την δική μου.... Την επόμενη χρονιά, όμως, την αναζητούσα.... Κολυμπούσα, και πάλι στο λιμάνι, κι έλεγα... "Εγάνς... πού είσαι Εγάνς..."
Όταν θα σε ξαναδώ
Θα έχεις πια αλλάξει.
Κι όλα θα ‘ναι αλλιώς,
Θα έχει σβήσει πια το φως
Που σου κρατούσα,
Στο σκοτάδι μην τρομάξεις.
Όταν θα σε ξαναδώ
θα δώσουμε τα χέρια,
Θα πιούμε κάτι βιαστικά
Θα πούμε ένα «γεια χαρά»
Και πάλι μακριά μου θα πετάξεις.
Όταν θα σε ξαναδώ
Θα ‘ναι όλα μέσα στο μυαλό
Και οι μνήμες θα περνάνε από μπροστά μου
όταν θα σε ξαναδώ.
Όταν θα σε ξαναδώ
Θα μ’ έχεις πια ξεχάσει
Κι όλα θα ‘ναι αλλιώς
Δε θα υπάρχει ουρανός
Να ταξιδέψει μια ματιά πριν να σε χάσει.
.............................
ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΜΟΥ...
Αγαπητοί φίλοι... έχουμε την χαρά να σάς προσκαλέσουμε στην παρουσίαση του βιβλίου μου "Οι ιστορίες τους... " στο Πέραμα.
Λαμπρινή Χ. Τζούρκα "Οι ιστορίες τους..."
Το ταξείδι του 4ου βιβλίου της Λαμπρινής Χ. Τζούρκα "Οι ιστορίες τους..." που άρχισε από πέρυσι, συνεχίζεται και φέτος. Έτσι, το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024 στις 5μμ, σάς υποδεχόμαστε στην καφετέρια Just11 Cafe-Restaurant/Club, στον 1ον όροφο (Λεωφόρος Ειρήνης 138, στο Πέραμα).
Θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για το βιβλίο... ακούγοντας τραγούδια από την συγγραφέα.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Θα μιλήσουν για το βιβλίο η κυρία Μαρία Κατιρτζόγλου, Πρόεδρος Γ' ΚΑΠΗ Περάματος
και ο κύριος Δημήτρης Κακαζάνης Ειδικός Συνεργάτης Δημάρχου Περάματος.
Αγαπητοί φίλοι... έχουμε την χαρά να σάς προσκαλέσουμε στην παρουσίαση του βιβλίου μου "Οι ιστορίες τους... " στο Πέραμα.
Λαμπρινή Χ. Τζούρκα "Οι ιστορίες τους..."
Το ταξείδι του 4ου βιβλίου της Λαμπρινής Χ. Τζούρκα "Οι ιστορίες τους..." που άρχισε από πέρυσι, συνεχίζεται και φέτος. Έτσι, το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024 στις 5μμ, σάς υποδεχόμαστε στην καφετέρια Just11 Cafe-Restaurant/Club, στον 1ον όροφο (Λεωφόρος Ειρήνης 138, στο Πέραμα).
Θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για το βιβλίο... ακούγοντας τραγούδια από την συγγραφέα.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Θα μιλήσουν για το βιβλίο η κυρία Μαρία Κατιρτζόγλου, Πρόεδρος Γ' ΚΑΠΗ Περάματος
και ο κύριος Δημήτρης Κακαζάνης Ειδικός Συνεργάτης Δημάρχου Περάματος.
μετά από το κλειστό σχολείο... για δύο χρονιές, η γιορτή έχει γίνει και θα γίνει... κλειστή...
ιδού το υλικό... και βλέπουμε την εξέλιξη ...
τραγούδια για τις εορτές και τις επετείους 17η Νοεμβρίου
(22 Οκτωβρίου του 2011)
Μπήκαν στην πόλη...
Μία καινούργια ιδέα για 17 Νοεμβρίου, από έναν καλό μου συνάδελφο, τον Παναγιώτη...
Γιατί όχι;
Πρώτο τραγούδι: Μπήκαν στην πόλη οι εχθροί... Μία φυσική επιλογή
Πάμε κι εμείς στην αυλή του φθινοπώρου
πίσω απ’ τα πετρωμένα στάχυα του καλοκαιριού
πάμε κι εμείς στα παιδιά που κοιμήθηκαν
κάτω απ’ τα ματωμένα νύχια του περιστεριού
πάμε να δεις στην αυλή που μεγάλωσαν
Δυο παιδιά ερωτευμένα
δυο παιδιά του χαμού
Ορέστη απ’ το Βόλο
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
γυρεύω το γιο μου
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
Ορέστη απ’ το Βόλο
την κόρη μου θέλω
Δυο παιδιά ερωτευμένα
δυο παιδιά του Χαμού
Ορέστη απ’ το Βόλο
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
γυρεύω το γιο μου
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
Ορέστη απ’ το Βόλο
την κόρη μου θέλω
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ' αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να `σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να `χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά
Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το `φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας Παρασκευή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς
Αγαπητοί συνάδελφοι, καλά που έχουμε τους άλλους συνάδελφους και εμπλουτίζεται το ρεπερτόριό μας...
[Δώδεκα παιδιά στους δρόμους,
δώδεκα παιδιά,
πήραν την βροχή στους ώμους
δώδεκα παιδιά.
Κράτησαν ψηλά τον ήλιο
κάνανε το κρύο φίλο
πήγαν πιο μακρυά κι απ’ τα πουλιά.(2)](2)
Βρήκαν στην κορφή
την παλιά πληγή
το χρυσό μαχαίρι του ληστή.(2)
[Δώδεκα παιδιά στους δρόμους,
δώδεκα σπαθιά.
Πήραν τον Χριστό στους ώμους
δώδεκα παιδιά.
Χάραξαν στην γη τους νόμους
άνοιξαν στην νύχτα δρόμους
κι έγινε η αγάπη πιο βαθειά.(2)](2)
Γράψαν μιαν ευχή
να μην ξεχαστεί
κατ’ από το χώμα η γιορτή.(2)
Δώδεκα παιδιά στους δρόμους,
δώδεκα παιδιά,
Πήραν τον Χριστό στους ώμους
δώδεκα παιδιά.
Χάραξαν στην γη τους νόμους
άνοιξαν στην νύχτα δρόμους
κι έγινε η αγάπη πιο βαθειά.(2)
Μίκης Θεοδωράκης - Μικρός Λαός - Official Audio Release
Γιάννης Ρίτσος, ποιητής
ΛΑΟΣ
18 ΛΙΑΝΟΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
1972 ποίηση: Γ. Ρίτσος. – μουσική: Μ.Θεοδωράκης
Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια
για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι
κάτω απ’ την γλώσσα του κρατεί τους βόγκους και τα ζήτω
(κι αν κάνει πως τα τραγουδεί ραγίζουν τα λιθάρια.)(2)
ΣΧΟΛΙΟ: Ζωγραφίζουμε γένια με ένα περιστέρι να βγαίνει ...
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ…
μ.: Γ. Χατζηνάσιος , στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο,
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στην μέση,
[παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες πως σ’ αρέσει.](2)
Τα παιδιά τραγουδάνε στους δρόμους
η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει,
[τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει
σαν ανθός στο περβάζι.](2)
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μας
η ζωή μας γιορτή σε πλατεία,
[σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει
με μικρή πολιτεία.](2)
ΣΧΟΛΙΟ: Ζωγραφίζουμε κι εμείς ένα ήλιο στην μέση... στον πίνακα φυσικά!
ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΜΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ
Το οροπέδιο Ομαλός, Κρήτη
Η Κρήτη από τον δορυφόρο
ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΜΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ
Κρήτης - Ριζίτικο
Πότε θα κα-, πότε θα κάμει ξαστεριά.
Ε, (πότε θα φλεβαρίσει, )(2)
να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου.
Να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου.
Ε, (την όμορφη πατρόνα,)(2)
να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό.
(Να κατεβώ)(2), στον Ομαλό.
Ε,(στη στράτα στο Μουσούρο),(2)
να κάμω μα-, να κάμω μάνες δίχως γιους.
Να κάμω μα-, να κάμω μάνες δίχως γιους.
Ε, (γυναίκες δίχως άντρες)(2),
(να κάμω και)(2) μωρά παιδιά.
Να κάμω και, να κάμω και μωρά παιδιά.
Ε, (να κλαίν’ δίχως μανάδες) (2)
Πότε θα κά-, πότε θα κάμει ξαστεριά.
ΣΧΟΛΙΟ: Γνωριμία με την Κρήτη... Την παράδοση της Κρήτης...
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ
Ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης παραλαμβάνει το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, στην Σουηδία
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ
ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης, μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε.
Οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων.
Μακρυνή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο αμάραντο.
Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε.
Αμαρτία μου να ‘χα και ‘γώ μιαν αγάπη.
Μακρυνή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο αμάραντο.
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάγχνα μου.
Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν.
Μακρυνή μητέρα, ρόδο μου, ρόδο αμάραντο.
.jpg)
)%CE%B3%CE%B7%CE%BE.jpg)
