Νίκος Ξυλούρης, + αφιερωμένο στην συνάδελφο Ματίνα, στην Μαρία Κ. στον Δημήτρη Καλατζή και στον Κουρσουλα... Καλώς ήλθατε!

Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος, (1936-1980) 

Νίκος Ξυλούρης (Ψαρονίκος)

Ο αγαπημένος τραγουδιστής της συναδέλφου Ματίνας, έγινε αφορμή γι' αυτήν την Ανάρτηση...

γεννήθηκε στα Ανώγεια του Ρεθύμνου, στην Κρήτη.

Η οικογένεια του είχε μουσική παράδοση και πολλούς 

λυράρηδες. 

Νίκος Ξυλούρης

Στα πέντε του χρόνια, οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, 

ξεριζώθηκε από τον τόπο του και πήγε σε χωριό της 

επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την 

απελευθέρωση της Κρήτης.

Νίκος Ξυλούρης

 Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της κρητικής 

μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης (Ψαραντώνης)

Ψαραντώνης

 και ο Γιάννης Ξυλούρης (Ψαρογιάννης)

Ο Νίκος Ξυλούρης (με την κρητική λύρα)

Η Δισκογραφία του:

• Μια μαυροφόρα που περνά (1958)
• Ανυφαντού (1969)
• Ο Ψαρονίκος (1970)
• Μαντινάδες και χοροί (1970)
• Χρονικό (1970)
• Ριζίτικα (1971)
• Διάλειμμα (1972)
• Ιθαγένεια (1972)

Άγαλμα του καλλιτέχνη

• Διόνυσε καλοκαίρι μας (1972)
• Ο τροπικός της Παρθένου (1973)
• Ο Ξυλούρης τραγουδά για την Κρήτη (1973)
• Ο Στρατής Θαλασσινός ανάμεσα στους Αγάπανθους (1973)
• Περήφανη ράτσα (1973)
• Ακολουθία (1974)
• Το μεγάλο μας τσίρκο (1974)

Νίκος Ξυλούρης, Τζένη Καρέζη

• Παραστάσεις (1975)
• Ανεξάρτητα (1975)
• Κομέντια, η πάλη χωρικών και βασιλιάδων (1975)
• Καπνισμένο τσουκάλι (1975)
• Τα που θυμούμαι τραγουδώ (1975)
• Κύκλος Σεφέρη (1976)
• Ερωτόκριτος (1976)
• Η συμφωνία της Γιάλτας και της πικρής αγάπης (1976)
• Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι (1977)

Ελευθεροι Πολιορκημένοι

• Τα ερωτικά (1977)
• Τα Ξυλουρέικα (1978)
• Τα αντιπολεμικά (1978)
• Σάλπισμα (1978)
• 14 χρυσές επιτυχίες (1978)

Το Μεγάλο μας Τσίρκο

(σκηνές από το θεατρικό έργο)

Νίκος Ξυλούρης

Στην αρχή θα ακούσουμε τα τραγούδια που επέλεξε η συνάδελφος...

ΞΥΛΟΥΡΗΣ XILOURIS " ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΑΔΕΡΦΙΑ " 1973

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Φίλοι κι αδέλφια
Φίλοι κι αδέλφια, μανάδες, γέροι και παιδιά

στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε

ποιοι περπατούν στα σκοτεινά και σεργιανούνε στα στενά

φίλοι κι αδέλφια, μανάδες, γέροι και παιδιά.

Γράφουν σημάδια, μηνύματα στο βασιλιά

σα δε φωνάξεις έβγα να το γράψεις

να μην σ' ακούσουν τα σκυλιά βγάλε φωνή χωρίς μιλιά

σημάδια και μηνύματα στο βασιλιά.

Ήταν στρατιώτες, καπεταναίοι και λαϊκοί,

όρκο σταυρώσαν πάνω στο σπαθί τους

η λευτεριά να μην χαθεί, όρκο σταυρώσαν στο σπαθί

καπεταναίοι, στρατιώτες, λαϊκοί.

Κι όπου φοβάται φωνή ν' ακούει απ' το λαό

σ' έρημο τόπο ζει και βασιλεύει,

κάστρο φυλάει ερημικό, έχει το φόβο φυλαχτό

όπου φωνή φοβάται ν' ακούει απ' το λαό.

Γη παιδεμένη με σίδερο και με φωτιά,

για κοίτα ποιον σου φέρανε καημένη

να σ' αφεντεύει από ψηλά, τα κρίματά σου είναι πολλά,

γη που το σίδερο παιδέψαν κι η φωτιά.

Καίει το φυτίλι, ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά,

κάνουν βουλή συντακτική και γράφουν

το θέλημά τους στα χαρτιά κι η κοσμοθάλασσα πλατιά,

κάνουν βουλή, ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά.

Τρεις του Σεπτέμβρη μανάδες, γέροι και παιδιά

στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε

τι φέρνουνε στον βασιλιά, βαθιά γραμμένο στα χαρτιά

τρεις του Σεπτέμβρη μανάδες, γέροι και παιδιά

Τρεις του Σεπτέμβρη μανάδες, γέροι και παιδιά

στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε

ποιοι περπατούν στα σκοτεινά και σεργιανούνε στα στενά,

τρεις του Σεπτέμβρη μάνες, γέροι και παιδιά.

Νίκος Ξυλουρης, Τζένη Καρέζη

Καλήν εσπέραν αφεντάδες
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Καλήν εσπέραν αφεντάδες, καλώς ορίσατε κυράδες.

Μέλισσες μάζεψαν τη γύρη, την φέρανε στο πανηγύρι.

Οι μέλισσες ζυμώνουν μέλι, ήλιε μου φάε και μην σε μέλει.

Τα φίδια φέραν το φαρμάκι, τα παλικάρια το μεράκι.

Το μπρούσκο βράζει στο βαρέλι, ήλιε μου πιες και μη σε μέλει.

Με όσα κι αν πω κι ό,τι κι αν δείτε, να μη μου παραξενευτείτε.

Όσα χωράνε στην αλήθεια, δεν τα βαστάν τα παραμύθια.

Κελαηδάνε οι γαϊδάροι και γκαρίζουν τα πουλιά.

Βγάζει κρίνους η τσουκνίδα, σκόρδα η τριανταφυλλιά.

Η πορτοκαλιά κρεμμύδια και καρπούζια η μηλιά.

Θέλω να σ' έχω και να μ' έχεις, τα μυστικά μου να κατέχεις.

Τα μάτια σου είναι ο ουρανός μου και το τραγούδι σου ο καημός μου.

Γαλάζια θάλασσα η ποδιά σου, άστρα στολίζουν τα μαλλιά σου.

Ο Αυγερινός σαν πρωτοφέξει, ο ήλιος θά 'ρθει να σε κλέψει.

Θά 'χει βιολιά για να χορέψεις και δώρα για να σε πλανέψει.

Βόσκουν βάρκες στο λιβάδι, χορταριάζει ο ουρανός.

Βγαίνει ο ήλιος απ' τη δύση, κακκαρίζει ο Αυγερινός

και τ' αυγά κλωσάει ο λύκος, πού 'καμε ο πετεινός.

Άγιε μου Γιώργη καβαλάρη έβγα ψηλά στο κεφαλάρι,

βάλε και την αρματωσιά σου, καβάλα στ' άλογο και βιάσου.

Το δράκο χτύπα να σκοτώσεις, την κοπελιά να 'λευτερώσεις.

Η κοπελιά είναι δική σου κι είναι γλυκιά σαν το ψωμί σου

και δροσερή σαν το κρασί σου, η κοπελιά είναι δική σου.

Το Μεγάλο μας Τσίρκο

Τ' Ανάπλι

από το Μεγάλο μας Τσίρκο , 1973
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Τρία καράβια φέρανε ξανθό κρασί στ' Ανάπλι.
Καράβια δώστε μου ξανθό κρασί να ξεδιψάσω
φέρτε την κούπα τη χρυσή και τ' αργυρό λαήνι
πίνω απ' την κούπα την χρυσή και μέθυσεν η κούπα.
Απ' το λαήνι ξεδιψώ, μεθά και το λαήνι
γνέφω του ήλιου για να πιει κι αυτός να ξεδιψάσει.

Πίνει κι ο ήλιος ο καλός, ζαλίζεται και πέφτει.
Πάω στο λιβάδι για χορό, χορεύει το λιβάδι
κι ένα πουλί, μικρό πουλί γλυκολαλεί και λέει:
Στη γης αδειάστε το κρασί και σπάστε το λαήνι,
να δροσιστεί κι η κλεφτουριά που ξάπλωσε στα χόρτα
χωρίς χεράκια για να πιει, πόδια για να χορέψει.

Νίκος Ξυλούρης

__Η μπαλαντα του Κυρ Μεντιου __♪Νικος Ξυλουρης (eng.lyrics)

Μουσική: Λουκάς Θάνος, ποίηση: Κώστας Βάρναλης

Ο ποιητής Κώστας Βάρναλης

Δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδιακούτσα 

μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό

Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι

ούλοι δούλοι αφεντικό και μ' αφήναν νηστικό

και μ' αφήναν νηστικό

Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι

και με κάμα και βροχή ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή

Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι

κι έχτισα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά

του χωριού την εκκλησιά

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο

αν ξυπνήσεις μονομιάς θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

θα 'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς

Και ζευγάρι με το βόδι άλλο μπόι κι άλλο πόδι

όργωνα στα ρέματα τ' αφεντός τα στρέμματα

Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα

να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ

για τ' αφέντη το φαΐ

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...

Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει

άλλος ήλιος έχει βγει σ' άλλη θάλασσα άλλη γη

Άιντε θύμα άιντε ψώνιο...

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, στίχοι: Γιωργος Σκούρτης

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα

Το 2010 ήταν έτος του Νίκου Ξυλούρη

Πώς να σωπάσω
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Κώστας Κινδύνης

Πώς να σωπάσω μέσα μου 

την ομορφιά του κόσμου;

Ο ουρανός δικός μου 

η θάλασσα στα μέτρα μου

Πώς να με κάνουν να τον δω

τον ήλιο μ' άλλα μάτια;

Στα ηλιοσκαλοπάτια

Μ' έμαθε η μάνα μου να ζω...

Στου βούρκου μέσα τα νερά

ποια γλώσσα μου μιλάνε 

αυτοί που μου ζητάνε 

να χαμηλώσω τα φτερά;

Δίσκος του καλλιτέχνη

Είδα τον παππούλη μου

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, στίχοι: Κ.Χ. Μύρης

Είδα τον παππούλη μου, το Μικρασιάτη
με γυμνή πατούσα να μετράει τον ήλιο
να διαβαίνει ποταμούς μ' απλωτές οργιές
σαν την λαγωνίκα ψάχνοντας τον ʼδη
να ζητάει το δρόμο πότε με τον ύπνο
πότε με τον ξύπνο να κερδάει τον κόσμο, με ζαριές.

Είδα τον παππούλη μου, τον Μικρασιάτη
άκρη άκρη στο ποτάμι, τυλιγμένος με προβειές.
Σπαραγμένος από μέδουσες σκυλιά,
πλήθος όρνεα, αρμαθειές γύρω τριγύρω σερπετά.

Έφυγε ξαρμάτωτος ούτε που μετάλαβε
έφυγε ξαρμάτωτος λίγο πριν μπαρκάρει
για μακρύ ταξίδι στους μικρούς μπαξέδες του καρασεβντά.

Νίκος Ξυλούρης

Ήταν ο τόπος μου

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, στίχοι: Κ.Χ. Μύρης

Κ.Χ. Μύρης (Κώστας Γεωργουσόπουλος)

Ήταν ο τόπος μου βράχος και
χώματα ήλιος και μαύρο
κρασί. Όργωνα θέριζα και με
τον Όμηρο σε τραγουδούσα,
λαέ μου. Πάνω στα κύματα
νύχτες ολόκληρες σε ονειρεύτηκα.

Ήταν τα σπίτια μου άσπρα
γαρίφαλα και τα κορίτσια σεμνά.
Είχαν αρμύρα στα χείλη στα
μάτια τους καίγανε την οικουμένη
και τα παιδιά μου με μια
φυσαρμόνικα τα ξελογιάζανε.

Ήταν ο τόπος μου σαν το χαμόγελο,
όνειρο καθημερνό. Κάποιος τον
πούλησε, κάποιος τον ρήμαξε
σαν δανεισμένη πραμάτεια.
Τώρα τ' αγόρια μου παίζουν
το θάνατο στα χαρακώματα.

Τοιχογραφία από την Κρήτη

Πότε θα κάμει ξαστεριά

Παραδοσιακό

Πότε θα κάμει ξαστεριά,

πότε θα φλεβαρίσει,

να πάρω το ντουφέκι μου,

την έμορφη πατρόνα,

να κατεβώ στον Ομαλό,

στη στράτα του Μουσούρου,

να κάμω μάνες δίχως γιους,

γυναίκες δίχως άντρες,

να κάμω και μωρά παιδιά,

να κλαιν' δίχως μανάδες,

να κλαιν' τη νύχτα για νερό,

και την αυγή για γάλα,

και τ' αποδιαφωτίσματα

τη δόλια τους τη μάνα...

Το οροπέδιο Ομαλός, στην Κρήτη

Νίκος Ξυλούρης - Ερωτόκριτος (Τα θλιβερά μαντάτα)
(κλικ στον τίτλο για να το ακούσουμε... )
Μουσική: Παραδοσιακό, στίχοι: Βιτσέντζος Κορνάρος

Ερωτόκριτος και Αρετούσα

Τάμαθες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,

που ο κύρης σου μ' εξόρισε σ' τση ξενιτιάς τη στράτα;

και πώς να σ' αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω,

και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο;

Tα λόγια σου, Pωτόκριτε, φαρμάκιν εβαστούσαν,

κι ουδ' όλπιζα, ουδ' ανίμενα τ' αφτιά μου σ'ό,τι ακούσαν.

Και πώς μπορώ να σ' αρνηθώ; Kι α' θέλω, δε μ' αφήνει

τούτ' η καρδιά που εσύ'βαλες σ' τσ' αγάπης το καμίνι.

Kαι πώς μπορεί άλλο δεντρόν, άλλοι βλαστοί κι άλλ' άνθη,

μέσα τση πλιό να ριζωθούν, που το κλειδίν εχάθη;

Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέω τώρα,

και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα.

Kι ας τάξω ο κακορίζικος, πως δε σ' είδα ποτέ μου,

μα ένα κερίν αφτούμενον εκράτουν, κ' ήσβησέ μου.

Όπου κι αν πάω, κι αν βρεθώ, και ότι καιρόν κι αν ζήσω,

τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδένα ν' αντρανίσω.

Ζωγραφιστή σ' όλον το νουν έχω τη στόρησή σου,

και δεν μπορώ άλλη να δω παρά την εδική σου.

Eγώ, δεν σ' εζωγράφισα, ήβγαλα απ' την καρδιά μου

αίμα, και με το αίμα μου εγίνη η ζωγραφιά μου.

Και βγάνει από το δακτύλι της όμορφο δακτυλίδι,

με δάκρυα κι αναστεναμούς του Pώκριτου το δίνει.

Λέγει του• "Nά, και βάλε το εις το δεξό σου χέρι,

σημάδι πως, ώστε να ζω, είσαι δικό μου ταίρι.

Kάλλιά'χω εσέ με θάνατον, παρ' άλλη με ζωή μου,

για σένα εγεννήθηκε στον κόσμον το κορμί μου.

Eγώ'μαι νιά και κοπελιά, και πάλι δε φοβούμαι,

και για θανάτους εκατό τον πόθο δεν αρνούμαι.

Φύσα αεράκι
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Γεια σου, χαρά σου Βενετιά

πήρα τους δρόμους του νοτιά

κι απ' το κατάρτι το ψηλό

τον άνεμο παρακαλώ

Φύσα αεράκι, φύσα με

μη χαμηλώνεις ίσαμε

να δω γαλάζια εκκλησιά

Τσιρίγο και Μονεμβασιά

Γεια σου, χαρά σου Βενετιά

βγήκα σε θάλασσα πλατιά

και τραγουδώ στην κουπαστή

σ' όλο τον κόσμο ν' ακουστεί

Φύσα αεράκι, φύσα με

μη χαμηλώνεις ίσαμε

να δω στην Κρήτη μια κορφή

που έχω μανούλα κι αδελφή

Ήτανε μια φορά μάτια μου

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Κώστας Φέρρης

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό

μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή

τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή

τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου

πάνε και μίλησέ του για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα

τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή

και μένανε μ' αφήνει έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά

στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ' ένα σινάφι πειρατικό

είδα φωτιά ν' ανάβει και φονικό

Νίκος Ξυλούρης (δεξιά)

Μπαρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη

δεν μας τά' γραψες καλά.

Δες ο Έλληνας τι κάνει

για ν' ανέβει πιο ψηλά.

Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη

πάρε μαύρο γιαταγάνι

κι έλα στη ζωή μας πίσω

το στραβό να κάμεις ίσο.

Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη

δεν μας τά' γραψες σωστά.

Το φιλότιμο δε φτάνει

για να πάει κανείς μπροστά.

Μπαρμπα-Γιάννη...

Γιάννης Μακρυγιάννης

Και στο τέλος, μερικές δικές μου επιλογές...

Και να αδελφέ μου

Μουσική: Χρήστος Λεοντής, ποίηση: Γιάννης Ρίτσος

Νίκος Ξυλούρης, Χρήστος Λεοντής

Και να αδερφέ μου

που μάθαμε να κουβεντιάζουμε

ήσυχα, ήσυχα κι απλά.

Καταλαβαινόμαστε τώρα

δε χρειάζονται περισσότερα.

Κι αύριο λέω θα γίνουμε

ακόμα πιο απλοί.

Θα βρούμε αυτά τα λόγια

που παίρνουνε το ίδιο βάρος

σ' όλες τις καρδιές, 

σ' όλα τα χείλη,

έτσι να λέμε πια

τα σύκα-σύκα

και τη σκάφη-σκάφη.

Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι

και να λένε:

"Τέτοια ποιήματα

σου φτιάχνω εκατό την ώρα".

Αυτό θέλουμε κι εμείς.

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε

για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,

απ' τον κόσμο.

Εμείς τραγουδάμε

για να σμίξουμε τον κόσμο.

Νίκος Ξυλούρης

Αγρίμια κι αγριμάκια μου

- Αγρίμια κι αγριμάκια μου,

λάφια μου μερωμένα,

πέστε μου πού' ναι οι τόποι σας,

πού' ναι τα χειμαδιά σας;

- Γκρεμνά 'ναι εμάς οι τόποι μας,

λέσκες τα χειμαδιά μας,

τα σπηλιαράκια του βουνού

είναι τα γονικά μας.

Νίκος Ξυλούρης

ΖΑΒΑΡΑΚΑΤΡΑΝΕΜΙΑ - ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ

Στίχοι, μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Ζαβαρακατρανέμια ζαβαρακατρανέμια

Αλληλούια αλληλούια

Ζαβαρακατρανέμια ίλεως ίλεως

λάμα λάμα νάμα νάμα νέμια

Αλληλούια αλληλούια

Ίλεως ίλεως ίλεως

ίλεως ίλεως νέμια

Ίλεως ίλεως ίλεως ίλεως

λάμα λάμα νάμα νάμα νέμια

Αλληλούια αλληλούια

Ζαβαρακατρανέμια ζαβαρακατρανέμια

Αλληλούια αλληλούια

Ζαβαρακατρανέμια ίλεως ίλεως

λάμα λάμα νάμα νάμα νέμια

Αλληλούια αλληλούια

Αλληλούια αλληλούια

Ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος

Ήτανε μια φορά μάτια μου

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Κώστας Φέρρης

Ήτανε μια φορά μάτια μου κι έναν καιρό

μια όμορφη κυρά αρχόντισσα να σε χαρώ

Μια μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή

τον κύρη της προσμένει βράδυ πρωί

Ένα Σαββάτο βράδυ καλέ μια Κυριακή

τον ήλιο το φεγγάρι, καλέ, παρακαλεί

Ήλιε μου φώτισέ τον φεγγάρι μου

πάνε και μίλησέ του για χάρη μου

Γυρίζει κι αρμενίζει καλέ στα πέλαγα

τους πειρατές θερίζει καλέ και τους χαλά

Στον ήλιο στο φεγγάρι και στη βροχή

και μένανε μ' αφήνει έρμη και μοναχή

Γαλέρα ανοίχτηκε μάτια μου με το βοριά

στη μάχη ρίχτηκε μάτια μου και στον καυγά

Μέσα σ' ένα σινάφι πειρατικό

είδα φωτιά ν' ανάβει και φονικό

Νίκος Ξυλούρης

Έβαλε ο Θεός σημάδι

Μιλάει λίγο και ο καλλιτέχνης

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Έβαλε ο Θεός σημάδι 

παλληκάρι στα Σφακιά

κι ο πατέρας του στον Άδη

άκουσε μια τουφεκιά.

Της γενιάς μου βασιλιά,

μην κατέβεις τα σκαλιά.

Πιες αθάνατο νερό

να νικήσεις τον καιρό.

Έβαλε ο Θεός σημάδι

παλληκάρι στα Σφακιά

κι η μανούλα του στον Άδη

τράβηξε μια χαρακιά.

Της καρδιάς μου βασιλιά

με τον ήλιο στα μαλλιά,

μην περνάς τη χαρακιά

η ζωή είναι πιο γλυκιά.

Πότε θα κάνει Ξαστεριά

Και εδώ σας αφήνουμε με τις εντυπώσεις σας 

           από την ανάρτηση αυτή...

            που ελπίζω να ήταν θετικές...

Νίκος Ξυλούρης

Νίκος Ξυλούρης

Lampros