Το πρόγραμμα (μου) πάντα γράφει , στην αρχή της χρονιάς, να αφηγηθώ στα παιδιά ένα παραμύθι με την συνοδεία φλογέρας. Φέτος διάλεξα τον Βασιλιά Μίδα, ο οποίος είχε... αυτιά γαϊδάρου
King Donkey Ears
το λένε οι ξένοι...
Ο Βασιλιάς Μίδας, σε άλλον μύθο...
Ο ΜΙΔΑΣ ΕΧΕΙ ΑΥΤΙΑ ΓΑΪΔΑΡΟΥ, λοιπόν...
Τα παιδιά το χαρήκανε, και μετά... το παίξανε, τα ίδια. Δραματοποιήθηκε από αυτά με τους εξής ρόλλους:
1. Ο Βασιλιάς Μίδας
Ο Βασιλιάς Μίδας
2. Ο θεός (απ' τους αρχαίους θεούς)
Και ο Μίδας απέκτησε αυτιά... γαϊδάρου!!!
3. Ο κουρέας του Μίδα
4. Ο αφηγητής...
5. Και τέλος, όλα τα παιδιά της τάξης, όπου παίξανε τις καλαμιές, οι οποίες αποκαλύψανε το μυστικό του βασιλιά... !
Eδώ, στο βίντεο, είναι η ιστορία, στα Αγγλικά, με κινούμενα σχέδια
King Midas & the Donkey Ears
Κι εδώ η ιστορία, στα Αγγλικά, με φωτογραφίες!
Εδώ στην πηγή μπορείτε να διαβάσετε τον μύθο. Στο τέλος, όμως, δεν πεθαίνει ο βασιλιάς... σύμφωνα με το ΔΙΚΟ μου παραμύθι! Απλώς, πέρασε ο θυμός του θεού, και ξανάδωσε τα αυτιά του Μίδα πίσω!!!
Ο Μίδας σε ταινία του Ντίσνεϋ!
(Είναι από τις αλλαγές που πάντα που επιτρέπονται!!)
ΠΗΓΗ!! http://antikleidi.com/2014/02/24/donkeys-midas/
Τα αφτιά του βασιλιά Μίδα
Μια άλλη ιστορία για τον Μίδα δείχνει ότι μολονότι γιατρεύτηκε από το πάθος του
για χρυσάφι, ωστόσο δεν έβαλε μυαλό. Βλέπετε, ο Μίδας έγινε οπαδός του Πάνα, του θεού των βοσκότοπων και της ερημιάς, και πρόσβαλε τον Απόλλωνα.
Ο Πάνας έπαιζε μουσική με τις ξύλινες φλογέρες του και επειδή οι απλές αυτές μελωδίες άρεσαν σε όλους, άρχισε να καυχιέται ότι είναι καλύτερος μουσικός από τον Απόλλωνα, το θεό της μουσικής. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να καλέσει τον Απόλλωνα σε διαγωνισμό μουσικής, με κριτή τον ποτάμιο θεό Τμώλο.
Ο Τμώλος ντύθηκε δικαστής. Φόρεσε στεφάνι από φύλλα βαλανιδιάς, στόλισε το μέτωπο του με βαλανίδια και κάθισε να ακούσει τη μουσική.
Πρώτος έπαιξε ο Πάνας και οι χαρούμενοι σκοποί του άρεσαν σε όλους.Αλλά μετά ο Απόλλωνας πήρε τη λύρα και οι πανέμορφες μελωδίες του ξεχύθηκαν στον αέρα σαν την απαλή αύρα που ρυτιδώνει την επιφάνεια της θάλασσας.
Χωρίς δισταγμό ο Τμώλος ανακήρυξε νικητή τον Απόλλωνα, αλλά ο Μίδας είχε αντιρρήσεις. «Προτιμώ το παίξιμο του Πάνα», είπε.
«Μήπως δεν άκουσες καλά;» τον ρώτησε ο Τμώλος.
«Τα αφτιά μου είναι μια χαρά», αποκρίθηκε ο Μίδας.
Αυτή η φράση ήταν η σταγόνα που έκανε την οργή του Απόλλωνα να ξεχειλίσει.
«Δεν είσαι άξιος να έχεις αφτιά ανθρώπου», είπε, «εφόσον τα χρησιμοποιείς έτσι».
Κι έδωσε στον Μίδα αφτιά γαϊδάρου: μακριά, γκρίζα και τριχωτά.
«Τώρα έχεις τα αφτιά που σου αξίζουν», του είπε.
Ο Βασιλιάς Μίδας ντρεπόταν πολύ για τα γαϊδουρινά αφτιά του και προσπαθούσε να τα κρύψει τυλίγοντας τα σε ένα μαντίλι. Φυσικά όμως ο κουρέας του ανακάλυψε το μυστικό του.
Ο κουρέας δε μίλησε σε κανέναν γι’ αυτό το παράξενο κουσούρι του βασιλιά, αλλά δεν μπορούσε να κρατήσει για τον εαυτό του ένα τέτοιο μυστικό. Έτσι πήγε στην εξοχή, άνοιξε μια τρύπα και ψιθύρισε το μυστικό στο έδαφος. Ύστερα σκέπασε την τρύπα με χώμα.
Αλλά κανένα μυστικό δε μένει κρυφό. Μια συστάδα από καλάμια φύτρωσε εκεί όπου ο κουρέας είχε θάψει το μυστικό και, καθώς ο άνεμος σφύριζε ανάμεσα τους, τα καλάμια μουρμούριζαν: «Ο βασιλιάς Μίδας έχει γαϊδουρινά αφτιά! Ο βασιλιάς Μίδας έχει γαϊδουρινά αφτιά!».
Όταν έμαθε ότι όλος ο κόσμος ήξερε πια το μυστικό του, ο Μίδας πέθανε από ντροπή.
_______
Και του χρόνου... κάτι άλλο, βεβαίως!!!
Lampros
Υ.Γ. Εδώ θα βρείτε και τα άλλα παραμύθια, της αρχής της χρονιάς μας!!!
http://dhmotikomousikh.blogspot.gr/p/special-classes-for-greek-primary-schoo.html
