Γιώργος Νταλάρας
αφιέρωμα
Πούναι τα χρόνια
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος, μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πούναι τα χρόνια
Πήγα στα μέρη που σε είχα πρωτοδεί
μικρό κορίτσι ήσουν κι ήμουνα παιδί
Πού 'ναι τα χρόνια ωραία χρόνια
που 'χες λουλούδια μες στην καρδιά
πού 'ναι η αγάπη γλυκιά μου αγάπη
να μας ζεστάνει στην παγωνιά
Στ' αρχοντικό σου το σπιτάκι το φτωχό
ήρθα να κλάψω με παράπονο πικρό
Πού 'ναι τα χρόνια ωραία χρόνια
που 'χες λουλούδια μες στην καρδιά
πού 'ναι η αγάπη γλυκιά μου αγάπη
να μας ζεστάνει στην παγωνιά
Κλεισμένη η πόρτα και χαμένα τα κλειδιά
βρέχει στους δρόμους και στην άδεια μου καρδιά
Πού 'ναι τα χρόνια ωραία χρόνια
που 'χες λουλούδια μες στην καρδιά
πού 'ναι η αγάπη γλυκιά μου αγάπη
να μας ζεστάνει στην παγωνιά
Εξαιρετική η μουσική ανάρτηση σήμερα...
και γι' αυτόν που την κάνει, αλλά και για το ότι ο καλλιτέχνης που παρουσιάζεται, ο Γιώργος Νταλάρας είναι εξαιρετικός ο ίδιος...
Nάτανε το '21
στίχοι: Σώτια Τσώτου, μουσική Σταύρος Κουγιουμτζής
Nάτανε το '21
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια στιγμή
Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι
και με τον Κολοκοτρώνη να 'πινα κρασί
Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα
μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά
Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες
και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί
Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ' τους μπαξέδες
να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί
Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα
μια Τουρκοπούλα (ομορφούλα) αγκαλιά
Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά
Θα ακούσουμε λοιπόν, δείγμα της δουλειάς αυτού του θαυμάσιου καλλιτέχνη, γιατί για να γίνει ένα αφιέρωμα με όλην την δισκογραφία του... δύσκολο...
Αχ, χελιδόνι μου
στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική: Μάνος Λοΐζος
Αχ χελιδόνι μου πώς να πετάξεις
σ' αυτόν το μαύρο τον ουρανό
αίμα σταλάζει το δειλινό
και πώς να κλάψεις και πώς να κλάψεις
αχ χελιδόνι μου
Αχ παλληκάρι μου τα τρένα φύγαν
δεν έχει δρόμο για μισεμό
κι όσοι μιλούσαν για λυτρωμό
πες μου πού πήγαν πες μου που πήγαν
αχ παλληκάρι μου
Άχου καρδούλα μου φυλακισμένη
δε βγαίνει ο ήλιος που καρτεράς
μόνο ο ντελάλης της αγοράς
σε ξεκουφαίνει σε ξεκουφαίνει
άχου καρδούλα μου
και για την ανάρτηση... (δεν θα χωράει)
δύσκολο και για σας (θα χρειαστείτε ΜΕΡΕΣ για να τα ακούσετε....)
Δέκα παλικάρια
στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική: Μάνος Λοΐζος
Δέκα παλικάρια στήσανε χορό
στου Καραϊσκάκη το κονάκι
πέφταν τα ντουβάρια από το χορό
κι από τις πενιές του Μιχαλάκη
Κι όλη νύχτα λέγαμε τραγούδι για τη λευτεριά
κι όλη νύχτα κλαίγαμε γοργόνα Παναγιά
Και το βράδυ βράδυ ήρθαν με τα μας
Μάρκος Βαμβακάρης με Τσιτσάνη
σμίξαν τα μπουζούκια και ο μπαγλαμάς
με τον ταμπουρά του Μακρυγιάννη
Κι όλη νύχτα λέγαμε τραγούδι για τη λευτεριά
κι όλη νύχτα κλαίγαμε γοργόνα Παναγιά
Έβαλα ενα βόλι στο καρυόφυλλο
κι έριξα τη νύχτα να φωτίσει
κι είπα να φωνάξουν το θεόφιλο
τον καημό μας για να ζωγραφίσει
Κι όλη νύχτα λέγαμε τραγούδι για τη λευτεριά
κι όλη νύχτα κλαίγαμε γοργόνα Παναγιά
Κάπου νυχτώνει
στίχοι, μουσική: Στ. Κουγιουμτζης
Γύρνα τις ώρες που χάθηκαν απόψε
κοίτα που φεύγεις πώς κλαίει το δειλινό
Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ
Αγέρας παίρνει απόψε τη ζωή μου
κλείνω τα μάτια που φεύγεις να μη δω
Κάπου νυχτώνει κι ο ήλιος παγώνει
χάνεται ο δρόμος και πού να σταθώ
κάπου βραδιάζει μην κλαις δεν πειράζει
πες πως τελειώνει ο κόσμος εδώ
Η Σμύρνη μάνα καίγεται, 1972
στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική Απόστολος Καλδάρας
Η Σμύρνη μάνα καίγεται
Η Σμύρνη μάνα καίγεται καίγεται και το βιος μας
ο πόνος μας δε λέγεται δε γράφεται ο καημός μας
Ρωμιοσύνη ρωμιοσύνη δε θα ησυχάσεις πια
ένα χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Η Σμύρνη μάνα χάνεται τα όνειρά μας πάνε
στα πλοία όποιος πιάνεται κι οι φίλοι τον χτυπάνε
Ρωμιοσύνη ρωμιοσύνη δε θα ησυχάσεις πια
ένα χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Την Ρωμιοσύνη μην την κλαις, 1974
στίχοι: Γιάννης Ρίτσος, μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο
Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου
Εδώ το φως
στίχοι: Γιάννης Ρίτσος, μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Εδώ το φως
Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα
κακιά σκουριά δεν πιάνει
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού
και στ' αγεριού το πόδι
Εδώ το φως εδώ ο γιαλός
χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν
τα σίδερα μασάνε
και να τελειώσουμε αυτό το μικρό, πολύ μικρό αφιέρωμα... στα Λάτιν του καλλιτέχνη...
(μόλις τελειώσαν κι οι Απόκριες...)
Una moneda le di-Flamengo
στίχοι, μουσική: Ohaita Solano
Αυτά για τώρα... άλλο ένα στο ίδιο στυλ...
Χαβάνα
με την Dulce Pontes
Στίχοι: Ρεβέκκα Ρούσση, μουσική: Στέφανος Κορκολής
Lampros
6 σχόλια:
Ναι, αγαπητή μου...
Φοβερός καλλιτέχνης με ιστορία στην κυριολεξία!!!
Και χαίρομαι που έπεσα διάνα ... στα τραγούδια που σου αρέσουν!!!...
και επαναλαμβάνω ότι αυτό είναι δείγμα από την εργασία αυτού του τραγουδιστή!!! Δείγμα!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
Τα εκτιμώ ιδιαιτέρως...
Λατρεύω τον Νταλάρα και όλες οι Μαιρούλες σ' ευχαριστούμε πολύ για το αφιέρωμα!
Θαυμάσιο δώρο ευχαριστώ, μου έφτιαξες τη διάθεση!
Χαίρομαι που ήλθες στο μπλογκ μου, Μαίρη μου... κι ελπίζω κι άλλες αναρτήσεις να σου αρέσουν...
Χάρηκα που σου άρεσε τόσο!
Φανταστικά τραγούδια! Αντέχουν στο χρόνο.
Υ.Γ. Πολυκαρπία; Μήπως Ευκαρπία;
Συμφωνώ απόλυτα, αγαπητέ...
αποτελούν πια σελίδα στην μουσική μας ιστορία...
Δημοσίευση σχολίου