Σελίδες

Σελίδες

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019

Στα πεδία της Φλάνδρας


Στα πεδία της Φλάνδρας

Στα πεδία της Φλάνδρας

23.11.19
by lamprini
Aπό Βικιπαιδεια
Το ποίημα In Flanders Fields («Στις πεδιάδες της Φλάνδρας») είναι ένα από τα πιο φημισμένα ποιήματα σε αγγλική γλώσσα με θέμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Γράφτηκε στις 3 Μαΐου του 1915 από τον Καναδό αντισυνταγματάρχη John McCrae, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Την προηγούμενη ημέρα, ένας φίλος του είχε πέσει στην δεύτερη μάχη της Φλάνδρας κοντά στο Υπρ. Η παπαρούνα έγινε το σύμβολο των πεσόντων.  Οι στίχοι



In Flanders Fields                       Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας,

In Flanders fields the poppies blow    Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν

Between the crosses, row on row,    Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά,
That mark our place; and in the sky Την δικιά μας θέση έτσι θυμίζουν. ...
The larks, still bravely singing, fly   Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας,
Scarce heard amid the guns below. αψηφούν των όπλων την κλαγγή  σπάνια κελαηδίσματα                                                                   τραγουδώντας.
                                                             

We are the dead. Short days ago    Είμαστε οι νεκροί.  Πριν λίγες μέρες,                         
We lived, felt dawn, saw sunset glow,   ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
Loved, and were loved, and now we lie  Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
In Flanders fields.                   στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.

Take up our quarrel with the foe:    Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό.
To you from failing hands we throw   Σε σένα τ’ αδύναμά μας χέρια παραδίδουν
The torch; be yours to hold it high.   τον πυρσό. Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
If ye break faith with us who die   Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που ‘χουμε πεθάνει
We shall not sleep, though poppies grow  δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες
In Flanders fields                            στις πεδιάδες της Φλάνδρας












In Flanders Fields by John McCrae (May 1915)


κλικ στον τίτλο... 

Helen Mirren brengt 'In Flanders fields' - 100 jaar slag bij Passendale

"In Flanders Fields" As Quoted From "What Have We Learned, Charlie Brown?"




Το ποίημα In Flanders Fields («Στις πεδιάδες της Φλάνδρας») είναι ένα από τα πιο φημισμένα ποιήματα σε αγγλική γλώσσα με θέμα τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Γράφτηκε στις 3 Μαΐου του 1915 από τον Καναδό αντισυνταγματάρχη John McCrae, ο οποίος υπηρετούσε ως νοσοκόμος αξιωματικός στο ιατρικό σώμα των Δυνάμεων του Καναδά. Την προηγούμενη ημέρα, ένας φίλος του είχε πέσει στην δεύτερη μάχη της Φλάνδρας κοντά στο Υπρ. Η παπαρούνα έγινε το σύμβολο των πεσόντων.  Οι στίχοι 

In Flanders Fields                                                                        Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας,

In Flanders fields the poppies blow                    Στις πεδιάδες τις Φλάνδρας, παπαρούνες ανθίζουν 
Between the crosses, row on row,                      Ανάμεσα στους σταυρούς σειρά με σειρά, 
That mark our place; and in the sky                  Την δικιά μας θέση έτσι θυμίζουν. ...
The larks, still bravely singing, fly                     Κορυδαλλοί θαρραλέα πετώντας, 
Scarce heard amid the guns below.              αψηφούν των όπλων την κλαγγή  σπάνια κελαηδίσματα                                                                             τραγουδώντας.
                                                                      
We are the dead. Short days ago                    Είμαστε οι νεκροί.  Πριν λίγες μέρες,                             
We lived, felt dawn, saw sunset glow,   ζήσαμε, νιώσαμε την αυγή και είδαμε την ομορφιά της δύσης.
Loved, and were loved, and now we lie               Αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε 
In Flanders fields.                                                 στις πεδιάδες τις Φλάνδρας.

Take up our quarrel with the foe:                   Κράτα αυτό που έμεινε από την μάχη μας με τον εχθρό. 
To you from failing hands we throw             Σε σένα τ’ αδύναμά μας χέρια παραδίδουν 
The torch; be yours to hold it high.                     τον πυρσό. Κάνε τον δικό σου, κράτα τον ψηλά.
If ye break faith with us who die                Και αν η πίστη σου καμφθεί για μας που ‘χουμε πεθάνει 
We shall not sleep, though poppies grow  δεν θα κοιμηθούμε ποτέ, όσο φυτρώνουν παπαρούνες 
In Flanders fields                                                    στις πεδιάδες της Φλάνδρας


ΚΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Στα πεδία της Φλάνδρας

Στα πεδία της Φλάνδρας οι παπαρούνες ανθίζουν
Ανάμεσα στους σταυρούς, σειρά με σειρά,
που υποδεικνύουν την θέση μας, και στον ουρανό
Οι κορυδαλλοί, τραγουδώντας, ακόμα, γενναία, πετούν, 
μετά βίας ακούγονται  ανάμεσα στα όπλα κάτω.

Είμαστε οι νεκροί.  Λίγες μέρες πριν
Ζήσαμε, αισθανθήκαμε την αυγή, είδαμε το ηλιοβασίλεμα να λάμπει, 
Αγαπήσαμε, και αγαπηθήκαμε, και τώρα κειτόμαστε
στα πεδία της Φλάνδρας.

Ανάλαβε την διαμάχη μας με τον εχθρό,
σε σένα, από τα αδύναμά μας χέρια, ρίχνουμε 
τον πυρσό, να γίνει δικός σου για να τον κρατάς ψηλά
Και αν η πίστη σου λυγίσει με μάς που πεθαίνουμε
δεν θα κοιμηθούμε, αν και οι παπαρούνες μεγαλώνουν
στα πεδία της Φλάνδρας. 
Λ.Τ. 































Lampros












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Καλοδεχούμενα τα σχόλιά σας...