Μάνα, Μανούλα, Μαμά....
23.4.2012
Το ποίημα του Αγίου Νεκταρίου για την Θεοτόκο
Αγνή Παρθένε Δέσποινα, Άχραντε Θεοτόκε,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Παρθένε Μήτηρ Άνασσα, Πανένδροσε τε πόκε.
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Υψηλοτέρα Ουρανών, ακτίνων λαμπροτέρα
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Χαρά παρθενικών χορών, αγγέλων υπερτέρα,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Εκλαμπροτέρα ουρανών φωτός καθαροτέρα,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Των Ουρανίων στρατιών πασών αγιωτέρα
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Μαρία Αειπάρθενε κόσμου παντός Κυρία
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Άχραντε Νύμφη Πάναγνε Δέσποινα Παναγία,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Μαρία Νύμφη Άνασσα, χαράς ημών αιτία.
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Κορή σεμνή Βασίλισσα, Μήτηρ υπεραγία,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Τιμιώτερα Χερουβείμ υπερενδοξοτέρα
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Των ασωμάτων Σεραφείμ των Θρόνων υπερτέρα,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Χαίρε το άσμα Χερουβείμ χαίρε ύμνος Αγγέλων
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Χαίρε ωδή των Σεραφείμ Χαρά των Αρχαγγέλων
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Χαίρε ειρήνη και χαρά λιμήν της σωτηρίας
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Παστάς του Λόγου ιερά άνθος της αφθαρσίας
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Χαίρε Παράδεισε τρυφής, ζωής τε αιωνίας,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Χαίρε το ξύλον της ζωής, πηγή αθανασίας,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Σε ικετεύω Δέσποινα, Σε, νυν, επικαλούμαι,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Σε δυσωπώ Παντάνασσα, Σην χάριν εξαιτούμε.
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Κορή σεμνή και άσπιλε, Δεσποίνα Παναγία
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Θερμώς επικαλούμε Σε, Ναέ ηγιασμένε,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Αντιλαβού μου, ρύσαι με, από τού πολεμίου,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Και κλήρονομον δείξον με, ζωής της αιωνίου,
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Το κομμάτι αυτό είναι από το δίσκο της Δήμητρας Γαλάνη "Δροσουλίτες" το
έτος 1975 (Χριστόδουλου Χάλαρη - Θρύλοι και Θρήνοι του Νίκου Γκάτσου))
(ευχαριστώ την φίλη Ι.Κ... για την πρόταση αυτή! )
Της μάνας μου το πρωινό φιλί
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Λόγια - Παρουσίαση: ΚαΤερίνη
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Λόγια - Παρουσίαση: ΚαΤερίνη
Με ξύπνησε ξημέρωμα μια αύρα μια πνοή
στο μάγουλο φτερούγισε της μάνας μου φιλί
το χάδι της με γέμισε με αγάπη και στοργή
και πίσω ξαναγύρισα ξανάγινα παιδί
μ' ένα φιλί και μια ευχή και το χαμόγελο της
σαν ξύπνησα τον ήλιο μου είδα στο πρόσωπο της
σου έφερα ροδόνερο σιγά μου ψιθυρίζει
για να πλυθείς και να λουστείς και να γλυκομυρίζεις
στέγνωσε τα μαλλάκια σου στις κεντητές πετσέτες
που 'χουν χρωματιστά πουλιά αστέρια και βιολέτες
απ' τα κεντίδια κόκκινο, πάρε σαν ένα χάδι
στα μάγουλα σου ακούμπησε ν' αφήσει κοκκινάδι
άσε λυμένα τα μαλλιά, στους ώμους ν' ανεμίζουν
σαν τα φυσάει ο άνεμος αυτά να παιχνιδίζουν
φόρεσε τ' άσπρο φόρεμα και το λευκό μαντήλι
και το βαφτιστικό σταυρό ακούμπησε στα χείλη.
βάλε στο μέρος της καρδιάς το πρωινό φιλί μου
κι έλα για λίγο να σε δω, άστρο και γιασεμί μου
έλα και σου 'χω έτοιμα φτερά για να πετάξεις
τα όνειρα σου μάτια μου για να τα κάνεις πράξεις
στον ουρανό φτερούγησε σε θάλασσες σε δάση.
μα όσο μακριά μου κι αν πετάς ποτέ να μη ξεχάσεις
στις προσευχές θα βρίσκεσαι και μες στην αγκαλιά μου
στη σκέψη και στα όνειρα στους χτύπους της καρδιάς μου
την πρωινή μου την ευχή σου στέλνω πριν χαράξει
από το μάτι του κακού αυτή να σε φυλάξει
κι όταν ξυπνάς κάθε πρωί, τον ήλιο σαν κοιτάξεις
στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μη ξεχάσεις
να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της
και την ευχή μου θα τη βρεις μέσα στη μυρωδιά της
ΚαΤερίνη
στο μάγουλο φτερούγισε της μάνας μου φιλί
το χάδι της με γέμισε με αγάπη και στοργή
και πίσω ξαναγύρισα ξανάγινα παιδί
μ' ένα φιλί και μια ευχή και το χαμόγελο της
σαν ξύπνησα τον ήλιο μου είδα στο πρόσωπο της
σου έφερα ροδόνερο σιγά μου ψιθυρίζει
για να πλυθείς και να λουστείς και να γλυκομυρίζεις
στέγνωσε τα μαλλάκια σου στις κεντητές πετσέτες
που 'χουν χρωματιστά πουλιά αστέρια και βιολέτες
απ' τα κεντίδια κόκκινο, πάρε σαν ένα χάδι
στα μάγουλα σου ακούμπησε ν' αφήσει κοκκινάδι
άσε λυμένα τα μαλλιά, στους ώμους ν' ανεμίζουν
σαν τα φυσάει ο άνεμος αυτά να παιχνιδίζουν
φόρεσε τ' άσπρο φόρεμα και το λευκό μαντήλι
και το βαφτιστικό σταυρό ακούμπησε στα χείλη.
βάλε στο μέρος της καρδιάς το πρωινό φιλί μου
κι έλα για λίγο να σε δω, άστρο και γιασεμί μου
έλα και σου 'χω έτοιμα φτερά για να πετάξεις
τα όνειρα σου μάτια μου για να τα κάνεις πράξεις
στον ουρανό φτερούγησε σε θάλασσες σε δάση.
μα όσο μακριά μου κι αν πετάς ποτέ να μη ξεχάσεις
στις προσευχές θα βρίσκεσαι και μες στην αγκαλιά μου
στη σκέψη και στα όνειρα στους χτύπους της καρδιάς μου
την πρωινή μου την ευχή σου στέλνω πριν χαράξει
από το μάτι του κακού αυτή να σε φυλάξει
κι όταν ξυπνάς κάθε πρωί, τον ήλιο σαν κοιτάξεις
στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μη ξεχάσεις
να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της
και την ευχή μου θα τη βρεις μέσα στη μυρωδιά της
ΚαΤερίνη
Διάσωσον
επιμέλεια βίντεο: Λάμπρος
ψάλλει η Λαμπρινή
Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, Θεοτόκε,
ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,
ως άρρηκτον τοίχος και προστασίαν.
H Μανούλα μου
Μουσική: Γερμανική μελωδία, στίχοι: Αγγελική Καψάσκη
επιμέλεια βίντεο: Λάμπρος
Η Μανούλα μου
Έχω μια γλυκιά μανούλα που πολύ με αγαπά
Νύχτα μέρα με φροντίζει και για με καρδιοχτυπά (2)
Σαν γλιστρήσω και χτυπήσω θε να τρέξω στο λεπτό
Στην αγκάλη της να πέσω με λαχτάρα και καημό. (2)
Μ' ένα της γλυκό φιλάκι κάθε πόνος πάει μακριά
Κι είν' η πιο ζεστή φωλίτσα η γλυκιά της αγκαλιά. (2)
Χρόνια πολλά...
Σε τιμούμε.. και σε ΑΓΑΠΑΜΕ!!!
Για την μάνα
ένα τραγούδι με νόημα
"Πώς να πειράξω την μητέρα"
Η μαννούλα, του Στέλιου Σπεράντζα
Ποιος την κούνια μας κουνάει,
όταν είμαστε μικράκια;
Ποιος χαμογελά στο πλάι
Και γλυκά μας λέει λογάκια
και τον ύπνο προσκαλεί;
Η μαμά μας η καλή.
Τα μαλλιά μας ποιος χτενίζει;
Ποιος μας καμαρώνει, αλήθεια;
Ποιος παιχνίδια μας χαρίζει;
Ποιος μας λέει τα παραμύθια
στη φωτίτσα μας σιμά;
Η γλυκεία μας η μαμά.
Κι όταν κάποτε ένα στόμα
κάτι με θυμό μας λέει,
κι όταν παρακούμε ακόμα,
ποιος πονεί και σιγοκλαίει
κι έχει πίκρα στην καρδιά;
Πάντα η μάννα μας, παιδιά.
ζωγραφιά μου Παναγιά
αγαπάω και ποθώ,
κάθε χάδι σου γλυκό
Λυπήμένο αν με δεις
στοργικά εσύ μπορείς
φτάνει μια γλυκειά ματιά
για να φύγ' η συννεφιά
Η καρδιά σου η τρυφερή
αγκαλιάζ' όλη την γη
έχει μέσα ομορφιά
τα λουλούδια τα πουλιά
Μες στο σπιτι ή αλλού
αγωνίζεσαι παντού
δίνεις σ' όλους την χαρά
μέρα νύχτα στην δουλειά
Σ' αγαπώ... γλυκό.
Τραγούδι για την μαμά
από τα παιδιά του 2ου Δημ. Ιαλυσού, Ρόδος
Σ' αγαπώ, χρυσή μαμά,
μουσική: Αγγελική Καψάσκη, στίχοι: Δ. Χαραλάμπους,
τραγούδι: Λαμπρινή
επιμέλεια βίντεο: Λάμπρος
Σ' αγαπώ, χρυσή μαμά, ζωγραφιά μου Παναγιά
αγαπάω και ποθώ,
κάθε χάδι σου γλυκό
Λυπήμένο αν με δεις
στοργικά εσύ μπορείς
φτάνει μια γλυκειά ματιά
για να φύγ' η συννεφιά
Η καρδιά σου η τρυφερή
αγκαλιάζ' όλη την γη
έχει μέσα ομορφιά
τα λουλούδια τα πουλιά
Μες στο σπιτι ή αλλού
αγωνίζεσαι παντού
δίνεις σ' όλους την χαρά
μέρα νύχτα στην δουλειά
Σ' αγαπώ... γλυκό.
Mανούλα γλυκειά
Μαμά
με την Ραλλία Χρηστίδου
Μουσική, στίχοι: Ραλλία Χρηστίδου
(ευχαριστώ την φίλη Δέσποινα Παρταλά γι' αυτήν την προσθήκη!)
ΜαμάΦοβάσαι πώς θα ζήσω
στην ζωή να ευτυχήσω
να χω τύχη και αγάπη
να μην κάνω τα δικά σου λάθη.
Μαμά, σου λέω όλα καλά
μη φοβάσαι άλλο πια
μεγάλωσα και έμαθα πολλά
χάρη στη δική σου ζεστασιά.
Σου λέω ντύθηκα καλά
έξω κάνει κρύο, παγωνιά
μη φοβάσαι δεν λέω εγώ πολλά
κι η καρδιά μου δεν τη δείχνω πουθενά.
Μαμά σου λέω όλα καλά
μη φοβάσαι άλλο πια
μεγάλωσα και έμαθα πολλά
χάρη στη δική σου ζεστασιά.
Η γιορτή της Μητέρας είναι μία ωραία γιορτή...
Μάνα
του Γεράσιμου Μαρκορά
Μάνα!.. Δε βρίσκεται
λέξη καμία
νάχει στον ήχο της
τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ' άκουσε
με στήθος κρύο,
όνομα θείο;
Παιδί από σπάργανα
ζωσμένο ακόμα,
με χάρη ανοίγοντας
γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο
που τ' αγκαλιάζει
και μάνα κράζει.
Στον κόσμο τρέχοντας
ο νέος διαβάτης
πέφτει στ' αγνώριστα
βρόχια τσ' απάτης,
και αναστενάζοντας,
Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει.
Της νιότης φεύγουνε
τ' άνθια κ' η χάρη
τριγύρω σέρνεται
με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του,
σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.
Και πριν την ύστερη
πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται
τα κρύα του χείλη,
και με το μάνα μου!
πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του.
Της Μάνας η καρδιά
με τον Παντελή Θαλασσινό
Μουσική: Γιάννης Νικολάου, στίχοι: Alice Tori
Ένα παλικάρι ήτανε μια φορά,
που αγάπαγε με πάθος μια όμορφη κυρά.
Μια μέρα, όπως έπαιρνε τα λάγνα της φιλιά,
«ζήτα μου ο,τιδήποτε» τής λέει τρυφερά.
«Αν μ' αγαπάς» τού είπε, με νάζι και καημό,
«την καρδιά της μάνας σου εγώ επιθυμώ»
Έτσι λοιπόν ξεκίνησε, να πάει στο πατρικό του,
ποτέ του αυτός δεν πάτησε τον όρκο το δικό του.
«Δώσε μου μάνα την καρδιά, στα πόδια της ν' αφήσω»
«Αν είναι γιε μου για καλό, εγώ σ' τηνε χαρίζω»
Κι έτσι της πήρε την καρδιά και χάθηκε στο δρόμο,
μα σε μια πέτρα σκόνταψε και δάκρυσε απ' τον πόνο.
«Χτύπησες μήπως γιόκα μου, ψηλό μου κυπαρίσσι;»
γυμνή η καρδιά τού μίλησε, προτού να ξεψυχήσει.
Με ματωμένα χέρια φτάνει στο σπιτικό της,
«να η καρδιά που γύρευες» και την αφήνει εμπρός της.
Μα αυτή καν δεν τον κοίταξε κι άρχισε να γελάει,
«μήπως θα 'ταν καλύτερο να μου τη φέρεις Μάη...»
Από την συναυλία-αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο,με αφορμή
τα 100 χρόνια από την γέννηση του,στο μέγαρο μουσικής Αθηνών.
Μουσικό σύνολο υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη.
Ερμήνευσαν οι: Μαρία Φαραντούρη,Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Βασίλης Γισδάκης.
Μίση προδοσίες και αγχόνες
πώς να βαστάξουν πες μου οι λαοί,
γίναν εφιάλτες οι αιώνες
κι έχει η καρδιά σαν κάρβουνο καεί.
Μίση προδοσίες και αγχόνες
δε μας θυμούνται ούτε κι οι θεοί.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
να μην κοιτάνε τ' άμυαλα παιδιά,
γέμισαν οι δρόμοι από φονιάδες
τα βήματά τους άκου τα βαριά.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
κι έχουν μια μαύρη πέτρα στην καρδιά.
Φίλε το τραγούδι μου στο είπα,
είναι γραμμένο μ' άλιωτη μπογιά.
Στείλε της εκδίκησης το γύπα
ν' ανάψει της οργής την πυρκαγιά.
Φίλε το τραγούδι μου στο είπα
καν' το δικό σου τώρα κι έχε γεια.
Κυρά ζωή σκοτεινή μητέρα
αχ δε μας πήγες παραπέρα.
Κυρά ζωή του καημού δασκάλα
σβήνεις το ένα έρχονται άλλα.
τα 100 χρόνια από την γέννηση του,στο μέγαρο μουσικής Αθηνών.
Μουσικό σύνολο υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη.
Ερμήνευσαν οι: Μαρία Φαραντούρη,Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Βασίλης Γισδάκης.
Μίση προδοσίες και αγχόνες
πώς να βαστάξουν πες μου οι λαοί,
γίναν εφιάλτες οι αιώνες
κι έχει η καρδιά σαν κάρβουνο καεί.
Μίση προδοσίες και αγχόνες
δε μας θυμούνται ούτε κι οι θεοί.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
να μην κοιτάνε τ' άμυαλα παιδιά,
γέμισαν οι δρόμοι από φονιάδες
τα βήματά τους άκου τα βαριά.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
κι έχουν μια μαύρη πέτρα στην καρδιά.
Φίλε το τραγούδι μου στο είπα,
είναι γραμμένο μ' άλιωτη μπογιά.
Στείλε της εκδίκησης το γύπα
ν' ανάψει της οργής την πυρκαγιά.
Φίλε το τραγούδι μου στο είπα
καν' το δικό σου τώρα κι έχε γεια.
Κυρά ζωή σκοτεινή μητέρα
αχ δε μας πήγες παραπέρα.
Κυρά ζωή του καημού δασκάλα
σβήνεις το ένα έρχονται άλλα.
Άλλοι την εορτάζουν της Υπαπαντής (2 Φεβρουαρίου)
Μάνα που ζω
Μανούλα μου
χορωδία
Μουσική: Χατζιδάκις Μάνος, Στίχοι: Καμπανέλλης Ιάκωβος
Διεύθυνση: Ρόζη Μαστροσάββα
Αχ, τι ντροπή, τέτοια ντροπήμάνα μου και πως βγαίνει
όσο κι αν τρέξει ο ποταμός
μάνα μου δε την πλένει
Τι να μου κάνουν δάκρυα δυο
και στεναγμοί σαρανταδυό, μανούλα μου
τι κι αν το δάκρυ μου νωπό
βουβό το στόμα και πικρό, μανούλα μου
Και τρέχω κάποιον για να βρω
να με ρωτάει και τον ρωτώ
τι θα γενεί, τι θα γενεί
ποιος θα πονεί, ποιος θα πονεί
μανούλα μου, μανούλα μου
Η ανάρτηση αυτή... θα χαροποιήσει όλους...
Προσωπογραφία της μητέρας μου Μάνος Χατζιδάκις
και από το βίντεο:
«Η μητέρα μου είναι γλυκιά και τρυφερή και μ αγαπάει.Θα θελε να χε
σταματήσει ο χρόνος εκείνη τη στιγμή που μ έχει αντίκρυ της και με
κοιτάζει. Γνωρίζω εκείνη τη στιγμή καλά, μα δεν μπορώ ούτε μπορεί να
τηνε σταματήσει. Κι έτσι θα μείνει πάντα στη μνήμη μας, ευγενική και
τρυφερή να καρτεράει μια δυο στιγμές που πέρασαν, μια δυο στιγμές που
έζησα μοναδικά για εκείνη».
«μα πιο πολύ, η όψη της μητέρας μου,
όταν γυρνώ αργά το βράδυ και τη βρίσκω
μ ένα βιβλίο στο χέρι να προσμένει
βουβή, ξαγρυπνισμένη και χλωμή». Μάνος Χατζιδάκις....
Μάνα
από τον Λουδοβίκο των Ανωγείων
Μάνα μου δύσκολο κενόαφήνει ο μισεμός σου.
Άκουσ' το μάνα μια φορά
απ΄το μεγάλο γιο σου.
Μάνα μου υπερήφανη
και ντροπαλή μου μάνα
δεν το πιστεύω πως χτυπά
για σένα η καμπάνα.
Φεγγάρι παραγγέλνω σου
και μην το λησμονήσεις
τη μάνα μου στα σκοτεινά
δεν θέλω να αφήσεις.
Του Ψηλορείτη την κορφή
τη χιονοσκεπασμένη
βάλε σημάδι μη χαθείς
γιατί θα περιμένει.
Γιατί... όλοι έχουμε Μανούλες!!!
Μάνα μου
Στέλιος Καζαντζίδης
Μουσική: Τάκης Σούκας, στίχοι: Νίκος Λουκάς
Μάνα μου γλυκειά μου μάνα
πόσο πόσο σ'εχω βασανίσει
(πως αντε..πως αντέχεις τόσα χρόνια
και δεν έχεις πιά τσακίσει)χ2
Μόνη κι έρημη στο σπίτι
κλαις κι εσύ τη συμφορά σου
(για το για τ' άμυαλο παιδί σου
και ασπρί.. ασαπρίσαν τα μαλλιά σου)χ2
΄Εχω τώρα μετανοιώσει
θέλω να ξαναγυρίσω
(να γλυ.. να γλυκάνω την ζωή σου
και κοντά σου πιά να ζήσω)2
πόσο πόσο σ'εχω βασανίσει
(πως αντε..πως αντέχεις τόσα χρόνια
και δεν έχεις πιά τσακίσει)χ2
Μόνη κι έρημη στο σπίτι
κλαις κι εσύ τη συμφορά σου
(για το για τ' άμυαλο παιδί σου
και ασπρί.. ασαπρίσαν τα μαλλιά σου)χ2
΄Εχω τώρα μετανοιώσει
θέλω να ξαναγυρίσω
(να γλυ.. να γλυκάνω την ζωή σου
και κοντά σου πιά να ζήσω)2
Μάνες άλλης εποχής... ίδιας νοοτροπίας!!!!
Πότε την μάνα μην πικραίνεις!!!!
Μουσική: Γεράσιμος Κλουβάτος, στίχοι: Κώστας Βίρβος
Ποτέ τη μάνα, τη μάνα μην πικραίνεις
ποτέ σκληρά μην της φερθείς
γιατί στις δύσκολες, στις δύσκολες στιγμές σου
"πού είσαι μά-, αχ, μάνα μου" θα πεις.
Σαν τη μάνα κανείς δεν σε προσέχει
και χαρά, χαρά σ' όποιον την έχει.
Μονάχα η μάνα, η μάνα θα σε νιώσει
στον πόνο σου και στη χαρά.
Αυτή κουράγιο, κουράγιο θα σου δώσει
όταν σε βρει, σε βρει μια συμφορά.
Πόσο αξίζει, αξίζει η μανούλα
ρωτήστε κι ένα ορφανό,
όταν για μάνα, για μάνα τού μιλήσεις
θ' αναστενά-, θ' αναστενάξει με καημό.
Αφιερωμένο στην μανούλα μου!!! (η επιλογή ήταν δική της)
Παληά φωτογραφία με τα παιδιά, την μάνα.. και την μάνα της μάνας...
Μάνα
Μουσική, στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας
Μάνα μην με συμβουλεύεις
είμαι μεγάλος πια,
έχω ανοίξει τα φτερά μου
ανεβαίνω τα σκαλιά μου
χάραξα τα όνειρα μου
και έχει ,μάνα μου, ουσία
μην σε πιάνει απελπισία.
Θα'χω μάτια και στη πλάτη
και ένα καλό σκοπό.
Κάθε ένα μονοπάτι
θα'χει να μου δώσει κάτι.
Κάτι για να συνεχίζω
και ποτέ να μην λυγίζω,
ως το τέλος να ελπίζω.
Και αν έρθουν στεναχώριες
θα έρθουν και χαρές.
Έχει μάνα μου ουσία,
μην σε πιάσει απελπισία.
Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει,
έχω χρόνια για να πάθω.
Αν δεν πάθω πως θα μάθω;
Και αν η μοίρα πει αντίο
και είμαι εγώ ο τυχερός
είχε μάνα μου ουσία
μην σε πιάσει απελπισία.
είμαι μεγάλος πια,
έχω ανοίξει τα φτερά μου
ανεβαίνω τα σκαλιά μου
χάραξα τα όνειρα μου
και έχει ,μάνα μου, ουσία
μην σε πιάνει απελπισία.
Θα'χω μάτια και στη πλάτη
και ένα καλό σκοπό.
Κάθε ένα μονοπάτι
θα'χει να μου δώσει κάτι.
Κάτι για να συνεχίζω
και ποτέ να μην λυγίζω,
ως το τέλος να ελπίζω.
Και αν έρθουν στεναχώριες
θα έρθουν και χαρές.
Έχει μάνα μου ουσία,
μην σε πιάσει απελπισία.
Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει,
έχω χρόνια για να πάθω.
Αν δεν πάθω πως θα μάθω;
Και αν η μοίρα πει αντίο
και είμαι εγώ ο τυχερός
είχε μάνα μου ουσία
μην σε πιάσει απελπισία.
Μάνα μου, Ελλάς
με τον Νίκο Δημητράτο
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Δεν έχω σπίτι πίσω για να 'ρθώ
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Ένα μπουκέτο για την μανούλα
Διώξε με μάνα
Δημοτικό
θα κάνεις χρόνους να με δεις,
μήνες να λάβεις γράμμα
κι αν έρθει η μέρα μάνα τ' Αϊ Γιωργιού,
καντήλι να μ'ανάψεις
τότε και γω θα ξαναρθώ
Λόγω της ημέρας
Μια μάνα απόψε μάλωνε
τραγούδι : Γιάννης Γκόβαρης
Τσάμικο Ρούμελης
Ωρέ, μια μάνα απόψε, μια μάνα,
απόψε μάλωνε.
Μια μάνα απόψε μάλωνε,
μαλώνει με το γιο της.
Ωρέ στα ξένα γιόκα μ', στα ξένα,
γιόκα μ' να μην πας.
Στα ξένα γιόκα μ' να μην πας
κι απ' το χωριό μη φύγεις.
Ώρε στα ξένα μάνα μ', στα ξένα,
μάνα μ'΄δε θα βρεις.
Στα ξένα μάνα μ' δε θα βρεις
τον πόνο σου να κλάψει
Μαργαρίτες στην μανούλα
Η μάννα
με τον Δημήτρη Ζάχο
Τσάμικος, 1966
Η μάνα εν (είναι) κρύο νερό
με τον Πέτρο Γαϊτάνο
στην Ποντιακή διάλεκτο
Μουσική, στίχοι: Γιάννης Τσανάκαλης
Όταν γερά η μάνα και άλλο κε πορεί
Ατότε θέλ' βοήθειαν, ατότε θέλ' ζωήν
Ατότε θέλ' ζωήν
Κι όταν θα έρτε η ώρα και άλλο κι θα ζει
Αμαν κ' ευτας το χρέος σοις θα καίεται η ψύ σ'
Η μάνα εν κρύο νερόν και σο ποτήρ' κε μπαίν'
Η μάνα να μη ίνεται, η μάνα να μη εν
Η μάνα να μη εν
Η μάνα εν βράχος, η μάνα εν ρασίν
Σον δύσκολον την ώρα σ', μανίτσα θα τσαείς
Μανίτσα θα τσαείς
Η μάνα εν το στήριγμαν, τη χαράς το κλαδί
τ' ατηνές η εγάπη κε βρίεται ση γην
Η μάνα εν κρύο νερόν...
Θα δεβαίνε τα χρόνεα, θα γέρουμε και μεις
Ατά είναι με τη σειρά κι θα γλυτών' κανείς
κι θα γλυτών' κανείς
και ολ' πρέπ' να εξέρουμε σ' αούτο την ζωήν
χωρίς τη μάνας την ευχήν κανείς κε λέπ' χαΐρ'
Η μάνα εν κρύο νερόν...
Η μάνα εν κρύο νερόν...
Χρόνια πολλά στις μητέρες
Η μάνα του Αλέξανδρου
με την Γλυκερία
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, στίχοι: Πάνος Θεοδωρίδης
Στη Μακεδονία του παλιού καιρού
γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου
μου 'στησε κουβέντα στις εξοχές
κι έκανε νυχτέρια με μάγισσες
Αχ Μακεδονία χιλιόμορφη
γιατί κλαις και λιώνεις σαν το κερί
έχω γιο μονάκριβο η καψερή
κι έχει φύγει για την ανατολή
Τον προσμένουν κίνδυνοι και χωσιές
λόγια ανθρώπων μαύρα και συμφορές
μοναχός τ' αντέχει και τα περνά
τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα
Στη Μακεδονία του παλιού καιρού
γνώρισα τη μάνα του Αλέξανδρου
στο φεγγάρι ψάχνει για μάγισσες
στ' όνειρό της φέρνει τους Έλληνες
ΤΟΥ ΚΙΤΣΟΥ Η ΜΑΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ.
δημοτικό με τον ΤΑΚΗ ΚΑΡΝΑΒΑ
Ωρέ, του Κίτσου η μάνα κάθεται στην άκρη στο ποτάμι
Με το ποτάμι εμάλωνε
Ωρέ, με το ποτάμι εμάλωνε και το πετροβολούσε
Ποτάμι για, βρε, για λιγόστεψε
Ωρέ, ποτάμι για, βρε, για λιγόστεψε, για στρίψε λίγω πίσω
Για να περά-, περάσω αντίπερα
Ωρέ, για να περά-, περάσω αντίπερα, πέρα στα κλεφτοχώρια
Πο’ ‘χουν οι κλέ-, κλέφτες σύναξη
Ωρέ, πο’ ’χουν οι κλέ-, κλέφτες σύναξη κ’ όλοι καπεταναίοι
Πο’ ’χουν αρνιά, αρνιά και ψένουνε
Ωρέ, πο’ ’χουν αρνιά, αρνιά και ψένουνε, κριάρια σουβλισμένα
Πο’ ’χουν κ’ ένα, κ’ ένα γλυκό κρασί
Ωρέ, πο’ ’χουν κ’ ένα, κ΄ένα γλυκό κρασί, που πίν’ τα παλικάρια
Και λησμονούν τις όμορφες
Σου είπα μάνα μ' (Τσακώνικος-γάμου).wmv
Σου είπα μάνα μ’ καλέ μάνα μ’
σου είπα μάνα πάντρεψε με,
σου είπα μάνα πάντρεψε με
σπιτονοικοκύρεψέ με.
Γέρον άντρα καλέ μάνα μ’
γέρον άντρα μη μου δώσεις,
γέρο άντρα μη μου δώσεις
γιατί θα το μετανιώσεις.
Γιατί ο γέρος καλέ μάνα μ’
γιατί ο γέρος τα ‘ξετάζει,
γιατί ο γέρος τα ‘ξετάζει
στο ψιλό τα λογαριάζει.
Που ‘ν’ ο στούπος καλέ μάνα μ’
που ‘ν’ ο στούπος που ‘ν’ τ’ αλάτι,
που ‘ν’ ο στούπος που ‘ν’ τ’ αλάτι
που ‘ν’ η κότα η λαθουράτη.
Που ‘ν’ τ’ αυγά της καλέ μάνα μ’
που ‘ν’ τ’ αυγά της εβδομάδος,
που ‘ν’ τ’ αυγά της εβδομάδος
τ’ αποκούμουσα της τάβλας.
Μηνύματα στην μαμάκα!!!
ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ Η ΜΑΝΑ ΧΑΙΡΕΤΑΙ
Τ' Ανδρούτσου η μάνα χαίρεται
του Διάκου καμαρώνει.
Γιατί έχουν γιούς αρματωλούς
και γιους καπεταναίους
Ανδρούτσος φυλάει τη Γραβιά
και Διάκος την Αλαμάνα....
Σκοτεινή μητέρα
με την Μ. Φαραντούρη, 1986
Μουσική: Μ.Χατζιδάκις, στίχοι: Ν.Γκάτσος
Μίση προδοσίες και αγχόνες
πώς να βαστάξουν πες μου οι λαοί
γίναν εφιάλτες οι αιώνες
κι έχει η καρδιά σαν κάρβουνο καεί
μίση προδοσίες και αγχόνες
δε μας θυμούνται ούτε κι οι θεοί.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
να μην κοιτάνε τ' άμυαλα παιδιά
γέμισαν οι δρόμοι από φονιάδες
τα βήματά τους άκου τα βαριά
κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
κι έχουν μια μαύρη πέτρα στην καρδιά.
Φίλε το τραγούδι μου σ' το είπα
είναι γραμμένο μ' άλιωτη μπογιά
στείλε της εκδίκησης το γύπα
ν' ανάψει της οργής την πυρκαγιά
φίλε το τραγούδι μου σ' το είπα
καν' το δικό σου τώρα κι έχε γεια.
Κυρά ζωή σκοτεινή μητέρα
αχ δε μας πήγες παραπέρα
Κυρά ζωή του καημού δασκάλα
σβήνεις το ένα έρχονται άλλα.
"Η Πλατυτέρα των Ουρανών"
Εγώ σ' ανάστησα με χώμα και νερό
χελιδονάκι να 'σαι μα κι αγρίμι
να σ' έχω αλφαβητάρι στον καιρό
κι ανέσπερο καντήλι μες στη μνήμη.
Μα εσύ γυρεύοντας του ονείρου την πηγή
κοντά στων Ουρανών την Πλατυτέρα
βρήκες φτερά κι αρνήθηκες τη γη
τη σκοτεινή την πρώτη μας μητέρα.
"Χωρίς φτερά"
Εσύ αητός περήφανος
τραβάς τον δρόμο σου στον ήλιο.
Εγώ μικρή κι ανήμπορη
σε προδομένο ζω βασίλειο.
Εσύ πετάς χαρούμενος
στης ομορφιάς κοντά τη ρίζα.
Εγώ σκυφτή στη μοίρα μου
τη μολυβένια και τη γκρίζα.
Με τι φτερά
να ξεκινήσω παλικάρι μου
με ποια σημαία ποιο σταυρό
Με τι φτερά
άγιε μʼ Αι-Γιώργη καβαλάρη μου
να ξεκινήσω να σε βρω.
"Επίλογος"
Κυρά ζωή σκοτεινή μητέρα
αχ δε μας πήγες παραπέρα.
Κυρά ζωή του καημού δασκάλα
σβήνεις το ένα έρχονται άλλα.
πώς να βαστάξουν πες μου οι λαοί
γίναν εφιάλτες οι αιώνες
κι έχει η καρδιά σαν κάρβουνο καεί
μίση προδοσίες και αγχόνες
δε μας θυμούνται ούτε κι οι θεοί.
Κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
να μην κοιτάνε τ' άμυαλα παιδιά
γέμισαν οι δρόμοι από φονιάδες
τα βήματά τους άκου τα βαριά
κλείνουν τα παράθυρα οι μανάδες
κι έχουν μια μαύρη πέτρα στην καρδιά.
Φίλε το τραγούδι μου σ' το είπα
είναι γραμμένο μ' άλιωτη μπογιά
στείλε της εκδίκησης το γύπα
ν' ανάψει της οργής την πυρκαγιά
φίλε το τραγούδι μου σ' το είπα
καν' το δικό σου τώρα κι έχε γεια.
Κυρά ζωή σκοτεινή μητέρα
αχ δε μας πήγες παραπέρα
Κυρά ζωή του καημού δασκάλα
σβήνεις το ένα έρχονται άλλα.
Η Πλατυτέρα των Ουρανών
Εγώ σ' ανάστησα με χώμα και νερό
χελιδονάκι να 'σαι μα κι αγρίμι
να σ' έχω αλφαβητάρι στον καιρό
κι ανέσπερο καντήλι μες στη μνήμη.
Μα εσύ γυρεύοντας του ονείρου την πηγή
κοντά στων Ουρανών την Πλατυτέρα
βρήκες φτερά κι αρνήθηκες τη γη
τη σκοτεινή την πρώτη μας μητέρα.
Ο Άγιος Γεώργιος καβαλλάρης
Εσύ αητός περήφανος
τραβάς τον δρόμο σου στον ήλιο.
Εγώ μικρή κι ανήμπορη
σε προδομένο ζω βασίλειο.
Εσύ πετάς χαρούμενος
στης ομορφιάς κοντά τη ρίζα.
Εγώ σκυφτή στη μοίρα μου
τη μολυβένια και τη γκρίζα.
Με τι φτερά
να ξεκινήσω παλικάρι μου
με ποια σημαία ποιο σταυρό
Με τι φτερά
άγιε μʼ Αι-Γιώργη καβαλάρη μου
να ξεκινήσω να σε βρω.
"Επίλογος"
Κυρά ζωή σκοτεινή μητέρα
αχ δε μας πήγες παραπέρα.
Κυρά ζωή του καημού δασκάλα
σβήνεις το ένα έρχονται άλλα.
Αρχαία απεικόνιση παιδιού και μητέρας
Μητέρα Μεγαλόψυχη
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, ποίηση: Διονύσιος Σολωμός
από το έργο: "Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι"
Άννα Συνοδινού, Μάριος Φραγκούλης, Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, Χορωδία Δήμου Αθηναίων, Χορωδία Μεσολογγίου,
Φωνητικό Σύνολο "Εν Φωναίς" διδασκαλία Αλέξανδρος Στουπάκης.
Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα
κι αν στο κρυφό μυστήριο ζουν πάντα τα παιδιά σου
με λογισμό και μ' όνειρο, τι χάρη έχουν τα μάτια,
τα μάτια τούτα να σε ιδούν μες το πανέρμο δάσος,
που ξάφνου σου τριγύρισε τ' αθάνατα ποδάρια.
Κοίτα, με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα των Βαϊώνε!
Το θεϊκό σου πάτημα δεν άκουσα, δεν είδα,
ατάραχη σαν ουρανός μ' όλα τα κάλλη πώχει,
που μέρη τόσα φαίνονται και μέρη 'ναι κρυμμένα.
Αλλά, Θεά, δεν ημπορώ ν' ακούσω τη φωνή σου
κι ευθύς εγώ του Ελληνικού κόσμου να τη χαρίσω;
Δόξα 'χ' η μαύρη πέτρα του και το ξερό χορτάρι.
Μαζύ με την μανούλα
Γλυκειά μητέρα
με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη
Μουσική: Άντρος Παπαπαύλου, στίχοι: Λεωνίδας Μαλένης
τ' ανέσπερα ειν΄ εδώ, τ' ακοίμητα τα χώματα που αγάπησα
Εδώ καλά κρυμμένο στη γη βαθιά μεσ' τα χαλάσματα
φυλακισμένο εικόνισμα κάνει καινούργια θαύματα
Γλυκειά μητέρα με τα μυρωδάτα λόγια σου τ' αμάραντα
κι ένα τραγούδι για τα καθημερινά τα δώρα τα άχραντα
Για τα θεριά και των περήφανων αετών τα φτερουγίσματα
γειρε ψυχή μου και τα πόδια της, τα πόδια της προσκύνα τα
Ωραία πύλη με το ξεραμένο γιασεμί στο πλάι σου
στην πέτρα εκεί γονατιστό να κάνει προσευχή στη χάρη σου
και ν' αγναντεύει το κρυφό των δελφινιών συναπάντημα
την ώρα που οι πειρατές μοιράζουνε τα λάφυρά τους τ' άτιμα
Γλυκειά μητέρα με τα μυρωδάτα λόγια σου τ' αμάραντα
κι ένα τραγούδι για τα καθημερινά τα δώρα τα άχραντα
Για τα θεριά και των περήφανων αετών τα φτερουγίσματα
γειρε ψυχή μου και της Κύπρου μας τα πόδια της προσκύνα τα
Τα δώρα στην μητέρα
Η καλύτερη μαμά του κόσμου
παιδικό τραγούδι
με τις Candy girls και την Άρτεμη
Μουσική, στίχοι: Μάνος Βαφειάδης
Η Λαφίνα
(Δημοτικά Τραγούδια)
Όλα τα λάφια βόσκουνε κι όλα δροσολογιούνται
Μον' μια λαφίνα ταπεινή δεν πάει κοντά με τ' άλλα
Μόνο στ' απόσκια περπατεί, τ' απόζερβα αγναντεύει
Κι όπου έβρει γάργαρο νερό θολώνει το και πίνει
Κι ο ήλιος την ερώτησε κι ο ήλιος τη ρωτάει
Γιατί λαφίνα μ' ταπεινή δεν πας κοντά με τ' άλλα
Μόνο στ' απόσκια περπατείς τα απόζερβα 'γναντεύεις
Κι όπου έβρεις γάργαρο νερό θολώνεις το και πίνεις
Ήλιε μου Σα με ρώτησες θα σου το μολογήσω
Δώδεκα χρόνους έκαμα μόνη χωρίς ελάφι
Δώδεκα χρόνους ήλιε μου στείρα χωρίς ελάφι
Κι από τους δώδεκα κι ομπρός απέκτησα λαφάκι.
Και σαν εβγήκε ο βασιλιάς να λαφοκυνηγήσει
Το ειδέ που βόσκαε μοναχό, ρίχνει και το σκοτώνει
Γι αυτό στ' απόσκια περπατώ τ' απόζερβα αγναντεύω
Κι όπου βρω γάργαρο νερό θολώνω το και πίνω
Κι ο ήλιος τότε εδάκρυσε και τα βουνά ριγήσαν
Και το φεγγάρι έσβησε ν' ακούσει το ελάφι
Κι οι λαγκαδιές κι οι ρεματιές μαζί του αναστενάξαν
Να κάνει η μάνα το παιδί, να το σκοτών' ο άλλος
Κλάψε με, μάνα κλάψε με, με ήλιο με φεγγάρι.
ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
με την παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου
Μουσική: Αγγελική Καψάσκη, στίχοι: Χάρη Σακελλαρίου
Έχω μια γλυκειά μανούλα
με την Μαίρη Λω
Μουσική: Νύκι Γιάκοβλεφ, στίχοι: Κώστας Κωφινιώτης
Η Μάνα παρηγορεί...
Your Mother and Mine (Μανούλα Μαμά)
GREEK- Disney's Peter Pan
Στα Ελληνικά
Your Mother and Mine
Well, a mother, a real mother
Is the most wonderful person in the world
She's the angel voice that bids you goodnight
Kisses your cheek, whispers, "Sleep tight."
Your mother and mine
Your mother and mine
The helping hand that guides you along
Whether you're right, whether you're wrong
Your mother and mine
Your mother and mine
What makes mothers all that they are?
Might as well ask, "What makes a star?"
Ask your heart to tell you her worth
Your heart will say, "Heaven on Earth."
Another word for divine
Your mother and mine
Χρόνια πολλά, μαμά!
Υπάρχουν μαμάδες και μαμάδες...
ΜΑΝΟΥΛΑ ΘΑ ΦΥΓΩ ΜΕ ΠΙΚΡΑ ΣΤΑ ΞΕΝΑ
με τον Στ. Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα
Μουσική: Στ. Καζαντζίδης, στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Η μοίρα το γράφει μονάχος να ζω.
Το μίσος του κόσμου με δέρνει σκληρά
και φεύγω με πίκρα στα ξένα. (δις)
Μ' αδίκησαν, μάνα, βαριά με πληγώσαν
και ό,τι αγαπούσα το έχασα πια.
Ποτέ το παιδί σου δεν είδε χαρά
και φεύγει για πάντα στα ξένα. (δις)
Πικρές αναμνήσεις μαζί μου θα πάρω.
Στα ξένα που θά 'μαι ρημάδι θα ζω.
Παιδί πια δεν θά 'χεις μανούλα γλυκιά,
εκεί θα πεθάνω στα ξένα. (δις)
Η μητρική αγκαλιά
απεικονισμένη σε Αυστριακό γραμματόσημο
Η ΣΜΥΡΝΗ, ΜΑΝΑ, ΚΑΙΓΕΤΑΙ
με τον Γ. Νταλάρα
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας, στίχοι: Πυθαγόρας
Η Σμύρνη μάνα καίγεται καίγεται και το βιος μας
ο πόνος μας δε λέγεται δε γράφεται ο καημός μας
Ρωμιοσύνη ρωμιοσύνη δε θα ησυχάσεις πια
ένα χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Η Σμύρνη μάνα χάνεται τα όνειρά μας πάνε
στα πλοία όποιος πιάνεται κι οι φίλοι τον χτυπάνε
Ρωμιοσύνη ρωμιοσύνη δε θα ησυχάσεις πια
ένα χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Μία άλλη μητέρα... Η μητέρα Τερέζα της Καλκούτας, Ινδία
ΑΚΟΥ ΜΑΝΑ
από τους Active Members
Γεννήθηκα στο ραντεβού της νύχτας με τη μέρα
μια ζεστή Αυγουστιάτικη Δευτέρα
τα όνειρα ήταν λίγα, τα λόγια ήταν πολλά
και όλοι νιώθανε καλά.
Που το είδος θα κρατήσει και το γλέντι θα αρχίσει
τσάμπα της μάνας μου το δάκρυ είχε κυλήσει
η αγωνία της, ο πόνος, η λαχτάρα
μαζί με τις ευχές και μια κατάρα.
Που άκουσε το άστρο μου και κρύφτηκε στο φως
και από τότε είμαι τόσο μοναχός
και τα γέλια δε κρατάνε, κι οι υποσχέσεις δε μετράνε
και αυτοί που σ' αγαπάνε βλέπεις εύκολα ξεχνάνε.
Και φοβούνται να σταθούν κοντά στο χρόνο
κι από αγάπη δε μοιράζονται τον πόνο
βλέπεις το άστρο το δικό τους φωτίζει εκεί ψηλά
και έτσι όλα πάνε καλά.
Άκου μάνα, για όλους έχει ο Θεός
Κι ίσως το δικό μου άστρο να ναι κάπου εκεί στο φως
Άκου μάνα για όλους έχει ο Θεός.
Και μας χωράει ο ουρανός.
Γι' αυτό και 'γω γυρνάω στο φως και τραγουδάω
έπαψα τις μέρες που περνάν' πια να μετράω
μαζεύω τα κομμάτια μου και δεν ελπίζω
σε 'κείνα που με θέλουν πάντα, πίσω να γυρίζω.
Σφίγγω τα δόντια μου και έχω παρηγοριά μου
μόνο το όνειρό μου κι όσο αντέξει η καρδιά μου
θα είμαι εδώ και καλά να το θυμάστε
και αφού δε σέβεστε, θα με φοβάστε.
Γιατί εγώ ζω μόνο ό,τι αγαπώ
φυλάω το ψέμα μου σε σας μόνο να πω
σ' όλους εσάς με το άστρο εκεί ψηλά
που δήθεν νιώθετε καλά.
Γιατί όλα γύρω σας αλλάζουν
ενώ οι μέρες που περνάνε σας τρομάζουν
μα εγώ μακριά πετάω τώρα τις ευχές
δε θα ξαναζήσω ποτέ μου εγώ το χθες.
Γιατί μάνα τα βρήκα όλα μπροστά μου
ο πόνος μου ζωή και διάλειμμα η χαρά μου
πάντα μάζευα ότι έμενε απ τη στάχτη
μα η τύχη μ' έχει άχτι.
Aκου μάνα, για όλους έχει ο Θεός
Κι ίσως το δικό μου άστρο να 'ναι κάπου εκεί στο φως.
Aκου μάνα για όλους έχει ο Θεός.
Και μας χωράει ο ουρανός.
Μαμά γερνάω
με την Τάνια Τσανακλίδου
Μουσική: Κραουνάκης Σταμάτης, Στίχοι: Νικολακοπούλου Λίνα
Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω
τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω
Ρωτάς για την καριέρα μου τη νύχτα και τη μέρα μου
κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω
Και σκέφτομαι που πίνω κόκα κόλα
για να ναι πάντα ίδια αλλάζουν όλα
κι ανοίγω το ψυγείο σου το έλα και τ αντίο σου
ζητούσα στη ζωή μου, πάνω απ όλα
Μαμά, πεινάω, μαμά, φοβάμαι, μαμά, γερνάω
και τρέμω να μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς
ωραία, νέα κι ατυχής
Τα χρόνια που μεγάλωνες για μένα
να ξέρεις πως σου τα 'χω φυλαγμένα
και τέλειωσα με άριστα, αλλά δεν έχω ευχάριστα
μαμά, όλα στον κόσμο είναι γραμμένα
Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες
τις άγριες σου φέρνω ανεμώνες
και κοίτα ένα μυστήριο του κόσμου το κριτήριο
πως μοιάζουμε μου λέει σα δυο σταγόνες
Μαμά, πεινάω, μαμά, φοβάμαι, μαμά, γερνάω
και τρέμω να μαι αυτό που χρόνια ανησυχείς
ωραία, νέα κι ατυχής
Η Λαφίνα με το ελαφάκι της
Μαρίζα Κχ - Η ωΛαφίνα (1971 ηχογράφηση)
Δημοτικό τραγούδι
Όλα τα λάφια που βοσκούν όλα δροσολογιούνται
Και μια λαφίνα ταπεινή δεν πάει μαζί με τ' άλλα
Μόνο στ' απόσκια περπατεί, τ' απόζερβα αγναντεύει
Κι όπου βρει γάργαρο νερό θολώνει το και πίνει
Κι ο ήλιος την ερώτησε κι ο ήλιος τη ρωτάει
Γιατί λαφίνα ταπεινή δεν πας κοντά με τ' άλλα
Μόνο στ' απόσκια περπατείς τα απόζερβα αγναντεύεις
Κι όπου βρεις γάργαρο νερό θολώνεις το και πίνεις
Ήλιε μου σα με ρώτησες θα σου το μολογήσω
Δώδεκα χρόνους έκαμα μόνη χωρίς ελάφι
Δώδεκα χρόνους ήλιε μου στείρα χωρίς ελάφι
Κι από τους δώδεκα κι ομπρός εγέννησα λαφάκι.
Και σαν εβγήκε ο βασιλιάς να λαφοκυνηγήσει
Το βρίσκει μοσχανάθρεφτο και το διπλοσκοτώνει
Γι αυτό στ' απόσκια περπατώ τ' απόζερβα αγναντεύω
Κι όπου βρω γάργαρο νερό θολώνω το και πίνω
Κι ο ήλιος τότε δάκρυσε και τα βουνά ριγήσαν
Και το φεγγάρι έσβησε ν' ακούσει το ελάφι
Κι οι λαγκαδιές κι οι ρεματιές μαζί του αναστενάξαν
Κλάψε με, μάνα κλάψε με, με ήλιο με φεγγάρι.
Λόγω της ημέρας...
Μαμά
με τον Βασ. Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Σαρλ Αζναβούρ (Charles Aznavour), στίχοι: Οδυσ. Ιωάννου
γελούσες κι έκανες πως κλαις
κι εγώ παιδί
Α ρε μαμά
Πίσω μου τρέχεις μια ζωή
με ένα πιάτο και μια ευχή
Τότε με κράταγες σφιχτά
τώρα κοιτάς από μακριά
Μέσα απ' τα δόντια να μιλάς,
σ' ακούω σαν τώρα
"μη με σκας,δε θα σε ανεχτεί κανείς,
θα πας χαμένος,θα το δεις"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ' αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή
Τις πόρτες άνοιγες στο φως
να μπει ο ήλιος κι ο Θεός
να μας φυλάει
Α ρε μαμά
Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά
κι ανάμεσα απ' τα φιλιά
έκανες τη φωνή λαγού,
το λύκο και την αλεπού
Και όταν γύριζα αργά
"θα σου τα πάρω τα κλειδιά,
θα βρεις τις πόρτες πια κλειστές,
θα με πεθάνεις,αυτό θες;"
Α ρε μαμά,α ρε μαμά
Ύστερα λόγια στο χαρτί
"συγνώμη,σ' αγαπώ πολύ,είμαι εδώ"
Α ρε μαμά
Ζωγράφιζες και μια καρδιά,
με νίκαγες με ζαβολιά
κι έβαζες πάντα στο πικάπ
το δίσκο με το Ave Maria
Ave Maria
Χανόσουνα στη μουσική,
εσύ γινόσουν το παιδί
κι εγώ ένας άγγελος στη γη
να σε προσέχω μια ζωή
Μαμά
Πού πας(2)
Μαμά,μαμά
Πού πας
Παίζουμε;
Οι δικοί μου
με την Τάνια Τσανακλίδου
Μουσική: Μάνος Λοΐζος, στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
Η μαμά μου η καλύτερη
του κόσμου μου χαμογελά
κι είναι τότε σαν ο κόσμος
να ‘ναι ολόκληρος δικός μου.
Ο μπαμπάς μου ο καλύτερος
του κόσμου μου χαμογελά
κι είναι τότε σαν ο κόσμος
να ‘ναι ολόκληρος δικός μου.
Το μικρό μας το καλύτερο
του κόσμου κλαίει και γελά,
ο μικρούλης αδελφός μου
είν' ολόκληρος ο κόσμος.
Μάνα μου, Ελλάς
Μάνα μου, Ελλάς
με τον Βασίλη Λέκκα
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος, Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθωούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς
και μία αποκάλυψη του 2019... (11/5/19).... πάμε Κάλυμνο!!!!
Για τη μητέρα... Συνέντευξη μαθητών 8ου Νηπιαγωγείου πόλεως Καλύμνου.
Η Εχθρά
του Ντάριο Νικοντέμι
Θέατρο στο ραδιόφωνο
με την κα Κυβέλη και τον Νίκο Τζόγια
Η κα Κυβέλη
στο Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας
(σε Ελληνικό γραμματόσημο)
Ένα θεατρικό έργο... για την αγάπη της μητέρας
Lampros