Τελική γιορτή, με ποίηση...

Φέτος ξαναρχίσαμε τις γιορτές.

γιορτές

(1972 λέει η φώτο)

Θα γίνει μία τελική γιορτή 

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

λοιπόν, με το καλό, και οι προτάσεις είναι αυτές.

1.        Kemal  (Γκάτσος)
2.        Της δικαιοσύνης (Ελύτης)
3.        ΑΚΚΟΡΝΤΕΟΝ Γιάννης Νεγρεπόντης
4.        Η ξανθούλα (Σολωμός)
5.        ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΧΑΡΑ ΣΟΥ, ΒΕΝΕΤΙΑ (Γκάτσος)
6.        ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ (Τώνης Βαβάτσικος)
7.        ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ Στιχουργός: Γκούφας Βαγγέλης
8.        Ο ΔΙΓΕΝΗΣ ΚΙ Ο ΧΑΡΟΝΤΑΣ Παλαμάς…
9.        ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ (Ελύτης )
10.     ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ  (Βίρβος)
11.     Τι θέλω, Δροσίνης
12.     ΔΩΔΕΚΑ ΠΑΙΔΙΑ (Χριστοδούλου Δημ.)
13.     ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ (Σεφέρης)
14.     ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ  Μιχάλης Μπουρμπούλης
15.     Ο ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΟΣ ΒΑΣΙΛΗΑΣ (Πυθαγόρας)????

δεν προτίμησα έναν ποιητή... 

Προτίμησα τραγούδια που μαθαίνουν τα παιδιά όλων των τάξεων του Δημοτικού Σχολείου... 

καλή επιτυχία, λοιπόν... 

Κεμάλ  (Γκάτσος)

Π Μάνος Χατζιδάκις, Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

 Νίκος Γκάτσος

Kemal - Xatzidakis (the original)

    (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΒΙΝΤΕΟ)

Το τραγούδι για τον Κεμάλ, μαζί με άλλα εννέα τραγούδια σε στίχους του συγκροτήματος New York Rock & Roll Ensemble, εκδίδονται σε δίσκο το 1968 με τίτλο: Reflections. 

Εικοσιπέντε χρόνια μετά, το έργο ηχογραφείται και πάλι, αυτή τη φορά με νέα ενορχήστρωση και στίχους του Νίκου Γκάτσου στο δίσκο: «Αντικατοπτρισμοί». Ερμηνεύει η Αλίκη Καγιαλόγλου. Στο συγκεκριμένο τραγούδι, ο Νίκος Γκάτσος περιγράφει τον Κεμάλ ως Άραβα πρίγκιπα που προστατεύει τους αδύναμους και αδικημένους.

Κεμάλ

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
Ενός νεαρού πρίγκιπα της ανατολής
Απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού
Που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο
Αλλά πικρές οι βούλες του Αλλάχ
Και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων

Στης ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
Ήταν άδειο το κεμέρι μουχλιασμένο το νερό
Στη Μοσούλη τη Βασσόρα στην παλιά τη χουρμαδιά
Πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά

Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική
Αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί
Τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
Κι όρκο στον Αλλάχ τούς δίνει πως θ' αλλάξουν οι καιροί

Σαν άκουσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
Ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
Απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη απ' τη γη στον ουρανό
Κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό

Πέφτουν πάνω του τα στίφη σαν ακράτητα σκυλιά
Και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά
Μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
Πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
Στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί
Πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
Μα της Δαμασκού τ' αστέρι τούς κρατούσε συντροφιά

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρος τούς τον Αλλάχ
Που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
Νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί
Με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί

Καληνύχτα Κεμάλ αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα

Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ - Μίκης Θεοδωράκης

Της Δικαιοσύνης Ήλιε Νοητέ

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης,

Η απονομή του βραβείου ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ στον Οδυσσέα Ελύτη (αριστερά)

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη (x3) λησμονάτε τη χώρα μου Αετόμορφα τα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά (x3) στου γλαυκού το γειτόνεμα Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ' τον καιρό τους παλιούς μου φίλους καλώ (x3) με φοβέρες και μ' αίματα Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη (x3) λησμονάτε τη χώρα μου

Μάνος Λοΐζος - ακκορντεόν

Το Ακκορντεόν

Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης,

Γιάννης Νεγρεπόντης,

Μουσική: Μάνος Λοΐζος.

«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ», 1974. Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο που ήξερε και έπαιζε τ' ακκορντεόν όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακκορντεόν. Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα κράταγε τσίλιες παίζοντας ακκορντεόν φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα και μια ριπή σταμάτησε τ' ακκορντεόν. Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει όποτε ακούω από τότε ακκορντεόν κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει δε θα περάσει ο φασισμός.

Η Ξανθούλα - Δ.Σολωμού Ν.Μάντζαρου [info]

Μια θαυμάσια χορωδιακή ερμηνεία του ωραίου αυτού τραγουδιύ από την Χορωδία Κερκύρας Μέγαρον Μουσικής Αθηνών Γενάρης 2005 Συναυλία για την MDA Hellas υπό την αιγίδα του Ιδρύματος ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ Διεύθυνση: Λευτέρης Σπίνουλας. 

Πιάνο: Λίνα Κατωπόδη - Σπίνουλα.

Η Ξανθούλα

μουσική: Νικόλαος Μάντζαρος, στίχοι:  Διονύσιος Σολωμός

 Διονύσιος Σολωμός

Την είδα την Ξανθούλα,

την είδα ψες αργά,

που εμπήκε στη βαρκούλα

να πάει στην ξενιτιά.

Εφούσκωνε τ’ αέρι

λευκότατα πανιά,

ωσάν το περιστέρι

που απλώνει τα φτερά.

Εστέκονταν οι φίλοι

με λύπη, με χαρά,

κι αυτή με το μαντίλι

τους αποχαιρετά.

Και τον χαιρετισμό της

εστάθηκα να ιδώ,

ώς που η πολλή μακρότης

μου το ’κρυψε και αυτό.

Σ’ ολίγο, σ’ ολιγάκι

δεν ήξερα να πω

αν έβλεπα πανάκι

ή του πελάγου αφρό·

και αφού πανί, μαντήλι

εχάθη στο νερό,

εδάκρυσαν οι φίλοι,

εδάκρυσα κι εγώ.

Νίκος Ξυλούρης - Γεια σου Χαρά σου Βενετιά

Γεια σου Χαρά σου Βενετιά

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος, Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος Γεια σου χαρά σου Βενετιά πήρα τους δρόμους του νοτιά και τραγουδώ στην κουπαστή σ' όλο τον κόσμο ν' ακουστεί Φύσα αεράκι φύσα με μη χαμηλώνεις ίσαμε να δω γαλάζια εκκλησιά Τσιρίγο και Μονεμβασιά Γεια σου χαρά σου Βενετιά βγήκα σε θάλασσα πλατιά κι απ' το κατάρτι το ψηλό τον άνεμο παρακαλώ Φύσα αεράκι φύσα με μη χαμηλώνεις ίσαμε να δω στην Κρήτη μια κορφή που έχω μανούλα κι αδελφή

ΤΩΝΗΣ ΒΑΒΑΤΣΙΚΟΣ ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ

ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ

Στίχοι, μουσική :Τώνης Βαβάτσικος

Τώνης Βαβάτσικος

 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1974. Α' βραβείο συνθέσεως 

Πίσω απ’ το ποτάμι που τρέχει είναι μια πηγή
Πίσω απ’ το γλυκό το φιλί μας είναι μια ζωή
Πίσω απ’ τη γλυκειά προσευχή μας είναι η μοναξιά
Πίσω από το τάμα στον άγιο η παρηγοριά

Σύντροφέ μου σε άκουσα πάλι τον άνεμο να ρωτάς
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας
Αν μπορείς την απάντηση δώσε πώς βρέθηκες και πού πας
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας

Πίσω απ’ τη σιωπή του πατέρα είναι η υπομονή
Πίσω απ’ τη μεγάλη τη νίκη η επιμονή
Πίσω απ’ το φιλί της μητέρας είναι η στοργή
Πίσω απ’ την κρυφή μας ελπίδα Θεέ μου είσαι Εσύ

Σύντροφέ μου σε άκουσα πάλι τον άνεμο να ρωτάς
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας
Αν μπορείς την απάντηση δώσε πώς βρέθηκες και πού πας
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας
Ποιος να ξέρει πώς έχει μοιράσει τις μέρες μας της χαράς
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας

Σύντροφέ μου σε άκουσα πάλι τον άνεμο να ρωτάς
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας
Αν μπορείς την απάντηση δώσε πώς βρέθηκες και πού πας
Ποιος να ξέρει στο βλέμμα Του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας

ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ - Ξημερώνει (Το σύννεφο έφερε βροχή)(Η Λίζα και η άλλη, 1961)

Ξημερώνει (Το σύννεφο έφερε βροχή)

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας

Βαγγέλης Γκούφας

Το σύννεφο έφερε βροχή
Κι έχουμε μείνει μοναχοί
Έγινε η βροχή χαλάζι
Δεν πειράζει δεν πειράζει

Τι έχει ο φτωχόσ να φοβηθεί
Σπίτι ουρανόσ όπου σταθεί
Το δισάκι του στον ώμο
Για το δρόμο για το δρόμο

Άιντε ν' απλώσουμε πανιά
Στ' όνειρο και στη λησμονιά
Δάκρυα η ζωή στεγνώνει
Ξημερώνει ξημερώνει

Ο Διγενής Κι Ο Χάροντας

Στίχοι : Κωστής Παλαμάς,

Κωστής Παλαμάς

μουσική: Ζωρζ Μπιζέ Καβάλα πάει ο Χάροντας τον Διγενή στον Άδη, κι άλλους μαζί... Κλαίει, δέρνεται τ’ ανθρώπινο κοπάδι. Και τους κρατεί στου αλόγου του δεμένους τα καπούλια, της λεβεντιάς τον άνεμο, της ομορφιάς την πούλια. – Ο Ακρίτας είμαι, Χάροντα, δεν περνώ με χρόνια. Μ’ άγγιξες και δε μ’ ένοιωσες στα μαρμαρένια αλώνια; Δε χάνομαι στα Τάρταρα, μονάχα ξαποσταίνω. Στην ζωή ξαναφαίνομαι νεκρούς για ν' ανασταίνω!

Μπιθικώτσης Της αγάπης αίματα lyrics

  ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ 

(Αφιερωμένο στην συνάδελφο Ελένη - Κερατσίνι- που μού το έμαθε... )

μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
Και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
Οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
Αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

 ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΜΟΥ 

Στίχοι: Κώστας Βίρβος,

Κώστας Βίρβος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Κοιμήσου αγγελούδι μου, παιδί μου νάνι νάνι Να μεγαλώσεις γρήγορα, σαν τ’ αψηλό πλατάνι Να γίνεις άντρας στο κορμί και στο μυαλό Και να `σαι πάντα μεσ’ το δρόμο τον καλό Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκά με το τραγούδι μου Κοιμήσου περιστέρι μου να γίνεις σαν ατσάλι Να γίνει κι η καρδούλα σου σαν του Χριστού μεγάλη Για να μην πεις μεσ’ στην ζωή σου δεν μπορώ κι αν πρέπει ακόμα να σηκώσεις και σταυρό

Κοιμήσου αγγελούδι μου γλυκά με το τραγούδι μου

ΤΙ ΘΕΛΩ Βασίλης Παπακωνσταντίνου & ΧΟΡΩΔΙΑ ( Ντουέτο )

(χορωδία Δημήτρη Τυπάλδου)

Τι θέλω

μουσική:  Μίκης Θεοδωράκης, στίχοι: Γεώργιος Δροσίνης

Γεώργιος Δροσίνης

Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα

σε ξένα αναστυλώματα δεμένο.

Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο.

Μα όσο ανεβαίνω, μόνος ν’ ανεβαίνω.

Δε θέλω του γυαλιού το λαμπροφέγγισμα,

που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρη.

Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου,

κι ας είμαι κι ένα ταπεινό λυχνάρι.

Δώδεκα παιδιά

Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου,

Δημήτρης Χριστοδούλου,

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά, πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά, {κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο, πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά.} δις {Βρήκαν στην κορφή, την παλιά πληγή, το χρυσό μαχαίρι του ληστή.} δις Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα παιδιά, πήραν τη βροχή στους ωμούς, δώδεκα παιδιά, {κράτησαν ψηλά τον ήλιο, κάνανε το κρύο φίλο, πήγαν πιο μακριά κι απ' τα πουλιά.} δις Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά, πήραν το Χριστό στους ωμούς δώδεκα παιδιά, {χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά.} δις {Γράψαν μιαν ευχή, να μη ξεχαστεί, κάτω από το χώμα η γιορτή.} δις Δώδεκα παιδιά στους δρόμους, δώδεκα σπαθιά, πήραν το Χριστό στους ωμούς, δώδεκα παιδιά, {χάραξαν στη γη τους νόμους, άνοιξαν στη νύχτα δρόμους κι έγινε η αγάπη πιο βαθιά.} δις

Mikis Theodorakis Maria Farantouri ''LIGO AKOMA'' 29 09 2007

Λίγο ακόμα 

Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης,

Γιώργιος Σεφέρης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Λίγο ακόμα θα ιδούμε

Λίγο ακόμα θα ιδούμε

Τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν

τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν

τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν

Λίγο ακόμα θα ιδούμε

Λίγο ακόμα θα ιδούμε

τα μάρμαρα να λάμπουν, να λάμπουν στον ήλιο

κι η θάλασσα να κυματίζει

Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε

Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα

Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε

Λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο - στίχοι

Τα παιδια ζωγραφίζουν στον τοίχο

στίχοι: Μιχάλης Μπουρπούλης,

Μιχάλης Μπουρπούλης

μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος

Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση. Παίρνω φως απ' τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη και μου λες πως σ' αρέσει. Τα παιδιά τραγουδούνε στους δρόμους κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει. Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει σαν ανθός στο περβάζι. Ένα σύννεφο είν' η καρδιά μου κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία. Σ' αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει με μικρή πολιτεία.

Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς - Αλεξίου Χάρις (στίχοι)

Ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς 

μουσική: Απόστολος Καλδάρας, στίχοι: Πυθαγόρας (Παπασταματίου)

Πυθαγόρας 

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
το 'να σκοτώθηκε, τ' άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.

Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια.

Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.

Lampros