Μία ωραία μέρα του 2008, συνάντησα το πιγκουϊνάκι μου...
Το πιγκουϊνάκι μου,
φώτο 2012
Το είδα σε μία βιτρίνα... και το κυνήγησα...
και κατόρθωσα να το πιάσω...
Ήταν πολύ φιλικό... τόσο φιλικό που καταδέχθηκε να κάτσει στο σπίτι μου... και να το φωτογραφίσω...
Το πιγκουϊνάκι με την ταμπελίτσα του,
φωτο 2012
Για καλή του τύχη... εκείνη την χρονιά ... χιόνισε... και μάλιστα πολύ!!
Ευχαριστημένο το πιγκουϊνάκι... βγήκε έξω στο χιόνι και έπαιξε με αυτό!!!
Το πιγκουϊνάκι καμαρωτό!
φώτο 2012
Έκανα αμάν να το συγκρατήσω...
Ανέβηκε πάνω στον χιονάνθρωπό μου, κατέβηκε κάτω... σηκώθηκε στα ποδαράκια του... έπεσε στην κοιλίτσα του...
Ήταν πολύ ζωηρό...
Εγώ.... το μόνο που έκανα ήταν να το φωτογραφίζω...
και ιδού το αποτέλεσμα!!!
Αυτό το βιντεάκι του 2012... λίγο καθυστερημένο βέβαια, αλλά τότε, το 2008, ούτε το ίντερνετ γνώριζα, ούτε ψηφιακή μηχανή είχα, ούτε ήξερα να φτιάχνω βιντεάκια...
Χαρείτε λοιπόν τις σκανταλιές του... και φανταστείτε την χαρά μου , όταν το φωτογράφιζα!!!
Κυρίες και κύριοι:
Ένα πιγκουϊνάκι στην βεράντα μου!!!
Ένας πιγκουΐνος στην βεράντα μου πρωταγωνιστής : ο πιγκουΐνος
Και δεν έμεινα εδώ... τον έδειξα στα παιδιά στο σχολείο... ως βίντεο έκπληξη μετά την καλή συμπεριφορά που κάναμε:
Τρόποι καλής συμπεριφοράς μετά μουσικής
Kαι άρχισε το πανηγύρι από τα παιδιά:
-Είναι αληθινός;
-Τον έχετε σπίτι σας;
Και άλλες σχετικές ερωτήσεις...
Εννοείται ότι όλα τα παιδιά πίστεψαν ότι ήταν αληθινός, ακόμα και όταν τους είπα ότι ήταν ψεύτικος, δεν το πιστεύανε!!... Τόσο πολύ τους έκανε εντύπωση το βίντεο!!!
Κατόπιν όμως:
Το ευχάριστο για τα παιδιά είναι ότι τον είχα ακόμα στο σπίτι μου και δεν είχε φύγει για την Ανταρκτική...
Παίρνοντας αφορμή από αυτό το βίντεο-έκπληξη λοιπόν, τους έδειξα το κουκλάκι πιγκουΐνο μου,
στην τάξη, την επόμενη φορά που κάναμε μάθημα.
Ο πιγκουίνος μου,
φώτο 2012
Τους έδειξα και το παιδάκι του:
Το μικρό πιγκουϊνάκι
Ένα μικρότερο, φουσκωτό που είχα από κάποιο DVD σχετικό, και παίξανε μια χαρά!!!
1ον. Τους άφησα τον πιγκουϊνο να τον χαρούν κρατώντας τον στα χέρια για κάποια λεπτά, όλα τα παιδιά, βεβαίως.
Πρωτάκι με τον πιγκουϊνο!!
2ον. Με το μικρό πιγκουϊνάκι, παίξανε ένα παιγνίδι: Να το πετάνε ο ένας στον άλλον χωρίς να μένει στα χέρια τους πάνω από 1 δευτερόλεπτο, κάτι σαν βόλλεϋ...
(Φανταστείτε τι έγινε στην τάξη!!! )
3ον. Είδαμε και τα αδελφάκια και τους συγγενεις του πιγκουϊνου μου, στην Ανταρκτική, με αυτά τα σχετικά βίντεο... Πολύ μικρής διάρκειας...
Ο πιγκουΐνος, πρωταγωνιστής στο βίντεο!!!!
Πολύ αστείο βίντεο με πιγκουΐνους
Πιγκουϊνοι
μαμά, μπαμπάς και μικρό
Πιγκουϊνάκια, τα πρώτα βήματα
Τρέηλερ του "The march of the pinguins"
("το ταξείδι του αυτοκράτορα")
και 4ον. Χαρήκαμε την μουσική του Vangelis (Βαγγέλη Παπαθανασίου) με θέμα την Ανταρκτική με αυτό το υπέροχο βίντεο που έχει και Βόρειο και Νότιο Πόλο σαν θέμα και εννοείται και πιγκουϊνους...
Ζωγράφισα Νότιο, Βόρειο Πόλο...
Μπελούγκα, οι λευκές φάλαινες
Vangelis, διεθνούς φήμης Έλληνας μουσικοσυνθέτης
Βαγγέλης και Γη... με πιγκουινάκια!!
Ως την Παρασκεύη 30 Δεκεμβρίου,
όλα τα παιδιά απόλαυσαν τα βίντεο με τους πιγκουΐνους
όπως χάρηκα και με το κουκλάκι πιγκουϊνο!!
Θέμα από την Ανταρκτική
μουσική: Vangelis
(Βαγγέλης Παπαθανασιου)
Όλα αυτά , μετά από την συνάντησή μου με το πιγκουϊνάκι μου...
Μου φαίνεται.. αξίζουν τέτοιες συναντήσεις!!!
Ραντεβού λοιπόν, και για όλους εμάς, στον Νότιο Πόλο, στην χώρα των Πιγκουϊνων!!!
